review
Anthem

Al vanaf dat Anthem geteased werd op de E3 van 2014 bestaat er hype rondom de game. Dit werd alleen maar erger na de eerste gameplay op de E3 van 2017. Bioware was bezig met deze nieuwe online looter-shooter en deze studio had een goede naam, vooral vanwege de Mass Effect-reeks. Helaas zijn er sinds 2014 een aantal erg sterke games uitgekomen in hetzelfde genre zoals Destiny en het gratis Warframe. Bioware moest dus wel met iets heel goeds komen om boven deze concurrentie uit te stijgen, maar is ze dat ook gelukt?

Het antwoord is een overduidelijke ‘nee’. Maar alvorens we je haarfijn uitleggen waarom, zullen we maar eerst beginnen met uit te leggen wat de game inhoudt. De wereld is een woeste en onvoorstelbare plek met maar een paar nederzettingen. Deze worden beschermd door hoge muren, maar dit is niet genoeg om iedereen te beschermen. Jij speelt als Freelancer, iemand die ingehuurd kan worden voor allerlei contracten, maar tegelijkertijd heb je een goed hart en ga je ook buiten de muren op avontuur om de mensheid te beschermen. Dit doe je in je exo-skelet, Javelin genaamd. Uiteindelijk blijkt er een kwaadaardige factie bezig te zijn met het veroveren van de wereld en het is aan jou om dit tegen te houden.

Een van de weinige positieve punten zijn de graphics, Anthem ziet er namelijk erg goed uit en met vlagen zelfs prachtig. De omgevingen zijn begroeid met allerlei prachtige vegetatie, de wilde beesten zien er mooi uit en ook de vele effecten zijn heerlijk om naar te kijken. Zowel in de lucht als onderwater en op de grond zul je versteld staan van wat je soms tegenkomt. Het tweede positieve punt is hoe je je voortbeweegt door de wereld. Het vliegen voelt heerlijk aan en je voelt je echt als Iron Man als je rondvliegt en rolt in de lucht. De controls zijn ook erg fijn. Vaak is vliegen met toetsenbord en muis erg lastig, maar dit is niet het geval bij deze game.

Helaas was dit ongeveer wel al het positieve wat we kunnen melden. Al snel kom je erachter dat de missies onwijs saai zijn. Negentig procent bestaat namelijk uit een van de volgende drie opties: verzamel bolletjes en breng ze naar een plek, bescherm een punt tegen golven aan vijanden of speel warmer-kouder om voorwerpen te vinden. De eerste keer is dit leuk, maar na het allemaal een keertje gedaan te hebben, ben je er wel klaar mee. Daarnaast wordt er vrijwel nooit een interessant verhaal verteld tijdens de missies. Je hebt vaak alleen maar wat radiocontact dat amper te horen is als je in een vuurgevecht zit.

Het verhaal wordt vooral verteld in de hub, een stad genaamd Fort Tarsis. Dit is een van de meest levenloze steden die we ooit gezien hebben in een game. De mensen staan veelal stil bij kraampjes en lijken nooit wat interessants te doen. Met velen kun je wel een praatje maken, maar ze hebben bijna nooit wat leuks te vertellen, dus na een tijdje zijn we gewoon gestopt met ze aanspreken. Zodra je met mensen gaat praten die wat met het hoofdverhaal te maken hebben, zijn er soms nog wel wat leuke dialogen en goede animaties. Zo heeft je sidekick Owen een echte persoonlijkheid en goede animaties. Helaas kan dit het karige verhaal niet echt redden en zul je er al snel weinig meer om geven. Iets wat deze teleurstelling versterkt is dat beloofd werd dat je dialoogkeuzes invloed hadden op de wereld en het verhaal. Hier is niks van waar en de enige invloed die je hebt, is met welke zin de personages het gesprek vervolgen.

Iets wat het gebrek aan een goed verhaal of interessante missies nog goed kan maken in een looter-shooter is natuurlijk de loot. Helaas valt dit ook erg tegen. Je hebt ongeveer zes soorten geweren en vijf verschillende niveaus van zeldzaamheid. maar tussen de niveaus zit amper verschil behalve een extra bonus zoals vijf procent extra vuur-schade. Hierdoor voelt het nooit bevredigend als je loot oppakt. Het feit dat je pas aan het einde van een missie ziet wat je allemaal opgepakt hebt, maakt dit niet beter. Dit is een complete verandering van de gameplaytrailer die eerder werd getoond waarin wapens unieke eigenschappen hadden en je ook meteen zag wat je oppakte. Een looter-shooter zonder bevredigende loot is eigenlijk al ten dode opgeschreven. Wat Anthem nog zou kunnen redden is een leuke progressie of een fantastische endgame.

Maar we moeten helaas concluderen dat de progressie ook flink te wensen over laat. Er zijn in totaal vier verschillende Javelins die je kunt ontgrendelen met ieder ongeveer zes verschillende vaardigheden en een vaststaande ultimate. Aan het begin zorgt dit nog voor flink wat variatie en is er nog plezier te halen uit het testen en combineren van verschillende vaardigheden. Helaas zul je al snel je favoriet uitkiezen en dit veranderd nooit meer. Je zult geen nieuwe unieke vaardigheden ontgrendelen, alleen maar iets sterkere vinden, net als bij de wapens. Je hebt ook nog een aantal passieve bonussen die je kunt kiezen en ook dit is wederom hetzelfde verhaal: in het begin nog wel leuk om mee te spelen, maar al snel heb je een vaste setup die zelden interessant veranderd.

De progressie door het verhaal en de missies heen is ronduit verschrikkelijk. We hebben het al gehad over de onwijs saaie missies, maar zodra je een paar uur hebt gespeeld, kom je bij een ondenkbaar saai stuk. Je moet namelijk een aantal graftombes openen, maar hiervoor zul je een aantal doelen moeten behalen. Dit is bijvoorbeeld het vinden van vijftien verborgen schatten of vijftig vijanden doden met een melee-aanval. Dit haalt heel het tempo uit het spel aangezien je niet verder kunt met het verhaal tot je deze langdradige doelen behaald hebt. Mocht je hier eindelijk klaar mee zijn, en Anthem nog niet van je harde schrijf verwijderd hebben, dan kun je weer verder met de saaie missies tot je het verhaal uitgespeeld hebt. Het laatste deel van het verhaal is nog redelijk interessant, maar niet genoeg om het algemene gevoel van teleurstelling weg te nemen.

Bij vele lootgames is de endgame het leukste, maar ook hier laat Anthem teveel steken vallen. Alvorens je aan de endgame kunt beginnen, moet je eerst level 30 bereiken. Hiervoor zul je de saaie missies moeten herspelen, zonder dat je keuze hebt welke je precies wilt doen, dit is altijd willekeurig. Zodra je het maximum level bereikt hebt, kun je met de endgame beginnen. Dit bestaat uit drie strongholds, ietwat langere missies met een eindbaas aan het einde. Het probleem hiermee is dat het gewoonweg veel te weinig is. Een van de strongholds heb je al gespeeld tijdens het levelen, de andere is ongeveer letterlijk de laatste verhaalmissie opnieuw en dan houd je nog maar een echt nieuwe over. De problemen qua loot en progressie blijven bestaan en samen zorgt dit voor een onbevredigende ervaring.

We zijn dus totaal niet enthousiast over Anthem. We hebben het nog niet eens gehad over de vele laadschermen, die er zelfs zijn als je een keer je inventaris wilt checken. Er is geen in-game chat of voice talk, waardoor communiceren met de drie andere Freelancers waarmee je missies doet onmogelijk is. Er zijn veel bugs waarvan sommige ervoor zorgen dat je hele progressie van een missie verloren raakt.

Anthem is uiteindelijk onwijs teleurstellend. Vele gamers waren enthousiast geworden van de gameplaytrailers, maar het uiteindelijk product lijkt meer een onwijs uitgeklede versie van wat we gezien hebben, dan een verbetering daarvan. Bioware had zes jaar om dit spel te ontwikkelen, maar daar is niks van te zien. De missies zijn saai, het verhaal niet interessant, de loot is onbevredigend, er is bijna geen progressie en de endgame houdt al deze problemen in stand zonder iets nieuws te brengen. Wij zullen de game voorlopig niet meer opstarten. Misschien kunnen de ontwikkelaars het allemaal nog fixen, maar wij schatten deze kans klein in. Ondertussen zijn er veel betere alternatieven in het genre, dus zal Anthem waarschijnlijk snel vergeten worden.

Voor deze review speelden wij Anthem op pc. De game is verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.