Doorgaan naar artikel
Julia’s film top 3 van 2018
Julia de Bruin
Julia de Bruin
Profiel

Zo aan het einde van het jaar is het tijd om terug te kijken naar wat 2018 bijzonder maakte. Voordat jullie in de eerste week van het nieuwe jaar zelf mogen stemmen op de beste films, krijgen jullie eerst nog een aantal top 3’s van de filmredactie voorgeschoteld. Vandaag is die van Julia aan de beurt.

1.

Utøya 22. juli


Utøya neemt je mee terug naar de gruwelijke aanslag op Utøya, waarbij 69 doden vielen. Als kijker weet je vanaf het begin wat er gaat gebeuren, maar het moment dat het eerste schot wordt gelost blijft ontzettend pijnlijk. De aanslag duurt 72 minuten. In de film duurt de aanslag precies even lang, waardoor je beseft hoe lang 72 minuten kunnen zijn en hoe verschrikkelijk die 72 minuten geweest moeten zijn voor alle mensen die op het eiland waren. De film is heftig, maar weet het verhaal van die bewuste 22 juli heel goed neer te zetten. Daarom voert de film mijn top 3 aan.

2.

BlacKKKlansman


De film gaat over Ron Stallworth, een Afro-Amerikaanse detective die infiltreert in de Colorado Springs K.K.K. eind jaren ’70. Met een flinke portie humor volg je Ron op zijn missie. Toch is er genoeg aandacht voor de serieuze zaken die in de film aan bod komen. Soms word je na een grappige scene plots opgeschud door het geweld en gevaar waar Ron en zijn omgeving mee te maken kregen. Er is een goede balans gevonden, waardoor het verhaal ondanks de humor toch ook vast weet te houden. Het einde van de film maakt pijnlijk duidelijk hoe relevant de film in 2018 nog is. Een fantastische film over een onwaarschijnlijk, maar waargebeurd verhaal.

3.

Roma


In Roma vertelt regisseur Alfonso Cuarón hoe zijn jeugd er ongeveer uitzag. In de intieme film geeft Cuarón veel aandacht aan de relaties in het gezin. Dat huishoudster Cleo een grote rol speelt in het leven van de kinderen, wordt heel duidelijk gemaakt. De kinderen willen haar het liefst overal mee naar toe nemen en Cleo lijkt dat ook te willen. De zwart-witfilm neemt je mee terug in de tijd en laat zien hoe het leven in Mexico Stad er zo’n 50 jaar geleden uitzag. Er is veel ruimte voor het gezinsleven, maar ook grote gebeurtenissen uit die tijd komen in de film aan bod. Daarnaast zorgen de zwart-witte beelden ervoor dat het verhaal iets krachtigs, maar ook iets simpels heeft. De lange shots maken de film sierlijk en geven het gevoel dat je naar een kunstwerk aan het kijken bent. Roma ging eerder dit jaar in première op het filmfestival in Venetië, waar de film ook gelijk een Gouden Leeuw won. Dat deze film nog meer prijzen gaat winnen, lijkt me niet onwaarschijnlijk. Als filmliefhebber moet je deze dus echt gezien hebben!