review
Dogs
Conclusie
Dogs is een verrassend aangrijpende docuserie over de band tussen mens en hond. De serie vindt niet altijd de juiste balans tussen hersenloos hondenplezier en een diepere verhaallijn, maar Dogs zet kijkers wel aan het denken. Daarom is deze serie het kijken zeker waard.Dogs is een recent op Netflix verschenen docuserie over honden, opgesplitst in zes afzonderlijke afleveringen. Gedurende deze afleveringen volgen we niet zozeer honden die iets bijzonders kunnen of er apart uitzien, maar we volgen de band tussen mens en hond. De Verenigde Staten, Italië en zelfs Costa Rica: Dogs vertelt aangrijpende verhalen van mensen en honden van over de hele wereld.
Zo zien we in de eerste aflevering Corrine, een jong meisje dat lijdt aan epilepsie. Hulphond Rory herkent epileptische aanvallen en hij moet ervoor zorgen dat zowel Corrine als het gezin een veiliger leven kunnen leiden. In een latere aflevering zien we labrador Ice, die met de Italiaanse Alessandro vist in het Comomeer. De Japanse Miki en Kenichi zijn hondentrimmers en reizen naar de Verenigde Staten af om mee te doen aan een van de grootste trimwedstrijden ter wereld. Álvaro en Lya hebben in Costa Rica een groot hondenreservaat, waarin zij liefst 1200 zwerfhonden verzorgen. En de Amerikaanse Anna vervoert tientallen honden vanuit asielen in Texas naar New York, op zoek naar een nieuw baasje.
De meest in het oog springende aflevering gaat over Ayham, een Syrische vluchteling. Noodgedwongen heeft hij zijn husky Zeus moeten achterlaten in Syrië. Zeus leeft bij de beste vriend van Ayham, maar wegens de zware omstandigheden begint de husky een blok aan zijn been te worden. Samen bedenken ze een gewaagd plan om Zeus naar Berlijn te krijgen, waar Ayham inmiddels woont. Waar de gevoelige hondenliefhebber tijdens Dogs geregeld een traan zal wegpinken, is het voor deze aflevering verstandig om de tissuedoos bij de hand te houden.
Bij dit laatste zit meteen het knelpunt van Dogs. Veel kijkers zullen er ingaan met het verstand op nul. Gewoon een uur lang genieten van schattige honden en mooie hondenverhalen, waarbij er af en toe gehuild kan worden. Ondanks dat dit alles er wel in zit, is het niet de insteek van de serie. Glen Zipper, een van de makers van Dogs, geeft in een interview met Variety namelijk aan dat de serie mensen wilt verbinden in een tijd waar zo veel mensen met elkaar in conflict zijn. Iedereen houdt van honden, dus we hebben allemaal in ieder geval iets met elkaar gemeen. Of het nu Álvaro en Lya in Costa Rica zijn of hondentrimmers Miki en Kenichi in Japan: wat ze doen, doen ze uit liefde voor honden. De mensen die met het verstand op nul Dogs bekijken, zullen bij sommige afleveringen mogelijk afhaken. Echter, ook degenen die wél naar de diepere laag zoeken, zullen erachter komen dat niet iedere aflevering even sterk is.
Zo is de aflevering over de Japanse hondentrimmers verhaaltechnisch heel bijzonder, omdat je de aparte band ontdekt tussen Japanners en honden; een band die volledig in de Japanse cultuur is opgenomen en die ver af lijkt te staan van de onze. Kijk je puur voor leuke honden en mooie verhalen, dan vraag je jezelf af waarom je een uur lang zit te kijken naar mensen met een obsessie voor hondenknippen. Tegelijkertijd is de aflevering over de Italiaanse visser Alessandro en zijn labrador Ice hartverwarmend, schattig en dramatisch opgebouwd. Verhaaltechnisch komt de rol van de hond echter niet goed uit de verf en draait het vooral om de struggles van Alessandro, die zijn bedrijf niet failliet wilt laten gaan.
Al met al is Dogs zeker te bekijken voor liefhebbers die willen wegsmelten. Houd er wel rekening mee dat er een verhaallijn is, waarbij de band tussen mens en hond centraal staat en niet de hond zelf. Dogs probeert de balans te zoeken tussen een interessant verhaal vertellen en kijkers te voorzien van schattig hondenvermaak. Hier slaagt de serie over het geheel wel in, maar niet in iedere aflevering, waardoor kijkers aan beide kanten kunnen afhaken. Dogs is desondanks toch écht het bekijken waard. De docuserie informeert namelijk weinig tot niet, maar het zet kijkers juist zelf aan het denken. Het zet je niet alleen aan het denken over de band tussen mens en hond, maar ook over de band tussen mensen onderling. En wie nu nog steeds niet overtuigd is: er komen honden in voor!