review
Darksiders III

Het is alweer zes jaar geleden dat het vorige deel werd uitgebracht. Genoeg tijd voor de ontwikkelaars om aan de slag te gaan met Darksiders III en daar een leuke hack-and-slash-game van te maken. Wederom krijgen we de kans mee te doen in de strijd tussen hemel en hel.

In dit derde deel uit de franchise kruip je in de huid van Fury, een van de vier ruiters van de Apocalyps, die op pad wordt gestuurd door de Charred Council om de zeven hoofdzonden te doden. Je begint in de situatie waarin War, een andere ruiter, wordt veroordeeld voor het starten van de Apocalyps. Tijdens deze periode hebben de vrijgekomen hoofdzonden de aarde flink onder handen genomen en vrijwel de hele bevolking vernietigd. Wanneer je als Fury op onze kleine planeet terechtkomt, is duidelijk zichtbaar dat er flink is huis gehouden en dat er maar weinig is overgebleven. Naast enkele overlevenden zijn er voornamelijk verschillende demonen die je op je weg naar de hoofdzonden tegenkomt en dient te verslaan.

Eenmaal op pad word je vrij kort geattendeerd op de te gebruiken knoppen. Daarbij zijn het ontwijken en slaan met Fury haar zweepachtige wapen de voornaamste knoppen die je zult gebruiken. Dit hoort ook wel een beetje bij het hack-and-slash-genre. Vooral in het begin zijn dit de enige vaardigheden die je gebruikt en brengt dit weinig variatie met zich mee, hoewel het toch wel redelijk pittig is om in leven te blijven. Dit komt voornamelijk doordat Fury maar enkele klappen kan incasseren voordat ze de geest geeft. Het veelal gebruikmaken van de ontwijkknop is daarbij ook een vereiste. Ze springt dan, niet sierend, naar alle kanten om vervolgens met enkele zweepslagen de demonen uit te schakelen.

De lijken laten kleurrijke zwevende bolletjes achter die verschillende krachtmeters van Fury vullen om haar krachten te versterken. Later worden door de Lord of Hollows ook extra krachten beschikbaar gesteld die middels dezelfde gekleurde bolletjes opgewaardeerd worden. Gaandeweg krijg je speciale krachten tot je beschikking en heb je de mogelijkheid om hiertussen te wisselen. Elke kracht brengt specifieke eigenschappen met zich mee, denk hierbij aan het onder water kunnen lopen of immuniteit tegen vuur. Bij elke situatie kan je vooraf beslissen welke Hollow, een tijdelijke kracht, je wilt inzetten. Dit geldt ook voor de zeven bazen die je tegen zult komen, al lijkt dit niet altijd veel voordeel te bieden.

In Darksiders III heb je een semi-open wereld tot je beschikking. Dit houdt in dat je tot op bepaalde hoogte zelfstandig een gebied kunt verkennen, al wordt je voornamelijk gestuurd naar de stukken waar je heen moet gaan. Daarnaast kom je ook regelmatig terug op plekken waar je eerder in de game al bent geweest, maar toen nog niet de mogelijkheid had om bij bepaalde delen te komen. Wanneer je de eigenschappen van Fury upgradet, worden deze gebieden toegankelijk waardoor het lijkt alsof je een enorm groot speelveld hebt. Het grote nadeel is wel dat dit speelveld elke keer volledig opnieuw ingeladen moet worden wanneer je bijvoorbeeld bent doodgegaan. Dit duurt bijzonder lang wat al snel irritaties opwekt, vooral als dit in korte tijd meerdere keren gebeurt. Ook liggen de checkpoints vrij ver uit elkaar, met als gevolg dat je telkens hetzelfde stuk opnieuw moet doorlopen en alle vijanden moet verslaan, om weer bij het punt te komen waar je bent doodgegaan.

Grafisch en technisch gezien is Darksiders III geen hoogstaande game. Haperingen en framedrops komen regelmatig voor en zelfs het geluid wil nog weleens stotteren. Het voelt daarom wat stroperig aan en dit beïnvloedt het speelplezier enorm. Ook de verschillende vastlopers laat de game amateuristisch overkomen en zijn dingen waar je niet op zit te wachten als je grof geld hebt betaald voor een spel. Hopelijk wordt dit gauw met een patch verholpen, anders zullen veel spelers Darksiders III al snel links laten liggen.