review
Shadow of the Tomb Raider

Nog enkele dagen tot Shadow of the Tomb Raider in de winkels ligt. Wij mochten al met het spel aan de slag om te ontdekken hoe Lara’s avontuur ons dit keer zal bevallen. Blijft de franchise magisch en bijzonder als altijd, of zijn we er dit keer toch wel een beetje op uitgekeken?

Er zijn van die games die gewoon goed zijn zoals ze zijn. De eerste Tomb Raider in de huidige reeks, die in 2013 verscheen voor de vorige generatie, was precies zo’n game. Fans van het spel en zeker van de franchise hadden het idee dat de makers eindelijk deden waar de franchise goed in was. Alhoewel het met momenten, zeker voor de jongere gamers, aanvoelde als een andere versie van Uncharted, weten de oudere gamers nog dat Uncharted juist was afgeleid van Tomb Raider.

Nadat in 2015 Rise of the Tomb Raider hetzelfde aanvoelde als het eerste deel, is dit ook bij Shadow of the Tomb Raider het geval. En alhoewel het ontbreken van grote vernieuwingen vaak als minpunt wordt gezien, nemen we dat de ontwikkelaars dit keer helemaal niet kwalijk: de vorige twee delen waren al zeer sterk en Shadow of the Tomb Raider borduurt voort op dit succes.

In dit laatste deel van de trilogie probeert Lara er alles aan te doen om Trinity te weerhouden van het vinden van belangrijke schatten waarmee ze de wereld kunnen veranderen. Zonder al te veel te verklappen, kunnen we vertellen dat het verhaal met momenten zeer spannend zal zijn en dat het Lara weer op de prachtigste plekken in de wereld zal brengen. Vooral een aantal verrassende plottwisten weten je als speler, maar ook als kijker, keer op keer vast te houden en verder het verhaal in te zuigen. Wie de eerste twee delen ook heeft gespeeld, zal merken dat Lara zich van onschuldig meisje heeft ontwikkeld tot een doorgewinterde onderzoekster die zelfs de moeilijkste situaties niet uit de weg gaat. Dit maakt het spel tot een waardige afsluiter.

Het spel bestaat uit drie belangrijke gameplay-elementen. Het belangrijkste is het verkennen van de omgeving, net zoals in eerdere delen. Je zult een weliswaar uitgezet pad moeten volgen, maar dit doe je door prachtige en mysterieuze werelden die een hoop vaardigheden van je zullen vragen om goed te navigeren. Het tweede onderdeel bestaat uit de gevechten. Waar je in het verleden al kon kiezen tussen een stealth-gevecht en een all-in-gevecht, lijkt sluipen zich nu echt te lonen. Het spel begeleidt je er zeker in het begin ook in om dit te doen. Mocht je er in slagen dit te volbrengen, krijg je ook minder vijanden voor je kiezen. Lara zal ook veel gebruik maken van camouflage, wat zeker goed en verfrissend voelt.

Het laatste onderdeel is misschien wel het meest kenmerkend. Dat zijn natuurlijk de puzzels. Alhoewel er geen echt onmogelijke puzzels zijn, zijn ze wel een stuk innovatiever dan in de eerdere delen. Je maakt meer gebruik van bepaalde elementen van het spel, wat zeker geen slechte verandering is. Denk bijvoorbeeld aan een mijnkarretje dat je over meerdere schakels moet verplaatsen voor je de puzzel echt op kunt lossen.

Grafisch is het spel een pareltje. Zeker wanneer je er voor kiest om op de PlayStation 4 Pro of op de Xbox One X te spelen, kijk je je ogen uit. Ook de originele consoles zorgen voor prachtige beelden. Bijvoorbeeld wanneer je Peru betreedt zul je zien waartoe het spel in staat is. De onderstaande trailer maakt meer dan duidelijk hoe mooi deze game in elkaar zit:

Audio is in games tegenwoordig minstens net zo belangrijk als het grafische aspect. Shadow of the Tomb Raider weet hier zeer goed mee op te gaan. Wanneer de spanning oploopt in het spel, zorgt de muziek voor net een extra laag, terwijl het trillen van de controller vaak je hartslag simuleert. Die is natuurlijk geregeld veel hoger dan die eigenlijk zou moeten zijn.

Misschien wel de grootste verandering is het ontbreken van een multiplayer, maar we hebben deze modus geen seconde gemist. In de vorige delen voelde het vaak aan alsof de multiplayer er alleen was omdat de makers het gevoel hadden dat dit nodig was. Spellen als Tomb Raider hebben dit aspect simpelweg niet nodig. Het is een moedige maar goede keuze geweest om dit weg te laten.

Shadow of the Tomb Raider voelt van begin tot eind vertrouwt, maar trekt de speler iedere minuut weer verder het spel in. Nieuwe ontwikkelingen, uitdagingen en vooral plottwisten weten je uren bezig te houden. Er is geen moment geweest waarop we getwijfeld hebben om door te spelen en alhoewel het voelt als een uitbreiding van Rise of the Tomb Raider, heeft dit de ervaring nooit in de weg gestaan.