review
Graveyard Keeper

Simulatiegames zijn altijd populair geweest, maar in de laatste jaren zijn ze niet meer weg te slaan. Voor ieder beroep bestaat er wel een simulator waardoor je je tijdelijk kunt wanen in het leven van iemand anders. Recentelijk bracht tinyBuild de game Graveyard Keeper uit, wat op het eerste gezicht ontzettend veel op Stardew Valley lijkt. Of de game net zo goed is of zelfs beter, lees je in deze review!

Graveyard Keeper ziet eruit als een vrolijke simulatiegame met een macaber smaakje; je bent namelijk de onderhoudsman van het kerkhof. Onze protagonist zonder naam wordt weggerukt uit zijn normale leven en belandt in de middeleeuwen, waar iedereen nog gelooft dat de aarde plat is. Om de weg terug naar huis te vinden, krijgt hij hulp van een alcoholistisch doodshoofd en een pratende ezel die kapitalisten haat, maar ondertussen moet hij onder de radar blijven. Er is geen betere manier om dit te doen, dan het kerkhof te onderhouden, doden te ontdoen van hun organen en vervolgens te begraven. Het verhaal is eenvoudig, maar zit vol met gekke personages en leuke, zwarte humor.

Er is natuurlijk meer te doen dan alleen dingen begraven. Lichamen kunnen ook gecremeerd worden of ordinair in de rivier gegooid worden. Het liefst doen we het wel op de meest geciviliseerde manier, door een graf voor te bereiden. Om een graf te maken, heb je een grafsteen nodig, die door middel van steen en een werkbank gemaakt kan worden. Dat levert een mooier kerkhof op, waardoor je uiteindelijk de kerk kan heropenen om eenmaal per week een mis te houden. De mis levert weer geld op, dat je vervolgens in andere quests kan gebruiken. Daarmee kun je uiteindelijk materialen kopen die je nodig hebt om terug te keren naar je eigen leven. Hoewel dit het uiteindelijke doel is, is er nog veel meer te doen. Bijna ieder personage heeft een quest die je kunt vervullen. Dit varieert van het groeien van gewassen tot het vangen van vis. Je grootste kompaan, het pratende doodshoofd Gerry, helpt je zo nu en dan in ruil voor een biertje of een wijntje.

Daardoor is er een hoop te doen in de game: gewassen verbouwen, vissen, koken, grondstoffen verzamelen, craften en nog veel meer. Door dit te doen, verzamel je punten waarmee je nieuwe technieken vrij kunt kopen. Deze technieken leveren items die je nodig hebt in een quest of verbeteringen voor je kerkhof op. Tevens kun je ook recepten kopen om meer maaltijden te koken. Deze heb je hard nodig, want de game maakt gebruik van een systeem met actiepunten. Iedere actie kost een bepaalde hoeveelheid punten en voor je het weet zijn ze allemaal op. De enige manier om deze aan te vullen, is door te slapen of te eten. Dagen zijn kort en schaars dus eten geniet de voorkeur. Daarmee belanden we gelijk aan bij een minpunt van de game: het actiepuntensysteem is onduidelijk. Hoeveel punten een actie kost, weet je niet, waardoor het altijd gokken is. Daarnaast zijn sommige personages voor een quest op een bepaalde dag aanwezig, waardoor je in de gaten moet houden dat je daar nog voldoende energie voor overhoudt. Dagen voelen vaak ook te kort aan, waardoor het managen een flinke uitdaging kan zijn. Het nadeel is dat je daardoor meer bezig bent je dag zo efficiënt mogelijk in te delen, in plaats van te genieten van een ontspannende simulatiegame.

Toch mag dit de pret niet drukken: de technologieboom die je vrij kunt spelen is behoorlijk uitgebreid en er is veel te doen. Als je niet verder komt met een quest, zijn er voldoende andere die je kunt vervullen. Ook moet je niet vergeten het kerkhof te onderhouden, want de doden stapelen zich op. De soms wat duistere humor en het grappige verhaal maken een hoop goed en zorgen regelmatig voor een lach op je gezicht. Ondanks dat het managen van de acties een uitdaging kan zijn, is Graveyard Keeper zeker een aanrader voor wie een ontspannende simulatiegame wil uitproberen.