preview
Bless Online

Vrij uit het niets waren veel MMO-fans eind mei bijzonder nerveus en stilletjes enthousiast voor de start van de Early Access van Bless Online. Al jarenlang zijn er honderdduizenden verloren WoW-pups, mensen die een nieuwe MMORPG zoeken die hen hetzelfde gevoel zal brengen als World of Warcraft dat ooit deed. Bless Online zou wellicht een goede kanshebber zijn. Inmiddels is deze Early Access al ruim een maand bezig, hoe is het tot nu toe gelopen?

Alles begon met enorme wachttijden bij het inloggen: sommige mensen zaten een uur te wachten voordat ze konden spelen. Dit zou bij andere games misschien erg hinderlijk zijn, maar eigenlijk gaf dit juist ook aan dat er iets groots stond te gebeuren, aangezien de game zo veel spelers heeft op de release. Na wat wachten konden we beginnen met het maken van ons eigen personage, wat altijd een genot is. De verschillende klassen zagen er interessant uit en met letterlijk honderden opties om het uiterlijk aan te passen, liepen er genoeg unieke mensen door de wereld.

Met het binnengaan van de spelwereld, kwam al meteen het allereerste grote probleem naar voren: een absoluut verschrikkelijke vertaling uit het Koreaans zoals je ze niet vaak tegenkomt. Sommige mensen zaten hierdoor een uur vast bij een tutorial, die je eigenlijk in vijf minuutjes wat simpele concepten uit had moeten leggen. Het leek alsof de vertaling was gemaakt door iemand die net zijn eerste lesje Engels had gehaald, Louis van Gaal zou nog een meester lijken als je het zou vergelijken. Hierdoor was het ook lastig voor de speler om zijn of haar spreuken en vaardigheden te begrijpen. Sommigen gebruikten urenlang een bepaalde aanval zonder te weten wat het eigenlijk deed, omdat de beschrijving zo onduidelijk was.

Duizenden mensen waren alleen al door deze vertaling afgevallen, maar nog genoeg probeerden hun ogen te sluiten voor deze problemen en de daadwerkelijke wereld van Bless Online te ontdekken. En die wereld mocht er wezen: het was grafisch niets wat je nog nooit eerder had gezien, maar mooi genoeg om je er volledig in te willen storten.

Echter kwamen er al snel nieuwe problemen naar boven: vrijwel elke vijand voelde hetzelfde aan. Of je nou aan het vechten was met een tijger, een bende dieven of grote orks, er was vrijwel geen verschil te merken. Ook de onduidelijkheid van het spel begon weer een te belangrijke rol te spelen. Hoe bepaalde dingen werkten rondom het temmen en onderhouden van je paard of het verzamelen van materialen, was een veel groter raadsel dan het had mogen zijn.

Maar oké, met wat doorzettingsvermogen kon men zichzelf vertellen dat het maar kleine slordigheidsfoutjes waren, die de pret van een grote fantasiewereld als deze niet mochten drukken. Maar eens een dungeon proberen dan, content die je samen met een groep spelers aangaat. Zodra de groep gevormd was, kregen we een melding dat je met een bepaald middel naar de ingang van de dungeon geteleporteerd kon worden. Hiervoor moest met echt geld betaald worden. Dit is een praktijk die zelfs al misplaatst zou zijn in een free-to-play MMORPG, in een spel waar je €30 voor neergelegd hebt, is het ronduit schandalig.

Nogmaals besloot men de andere kant op te kijken en net te doen alsof er niets mis was, terwijl vele van onze metgezellen al af hadden gehaakt. Na vele uren spelen, kwamen mensen terecht in de gebieden waar spelers van verschillende facties vrij zijn om elkaar aan te vallen. Een perfecte balans tussen verschillende klassen in een spel is er nooit, maar zo’n misser als in Bless Online is zeldzaam. Niets is pijnlijker dan talloze uren in een personage te steken, om er vervolgens achter te komen dat iemand anders in zo’n mate superieur is simpelweg door de keuze die hij heeft gemaakt op het startscherm. Het ging hier niet over een paar procenten sterker of zwakker, maar je was volledig kansloos tegen sommige combinaties.

Weer door de zure appel heen bijten, met de gedachte in het hoofd dat het echte spel op level vijftig, het hoogste level, zou beginnen. Helaas, de hoeveelheid content in de endgame was dramatisch, met een arrogante opmerking van de ontwikkelaars “dat ze ook nooit beloofd hadden dat dat er al zou zijn”. Tegen deze tijd waren spelers achtergelaten met een belachelijk onduidelijke MMO, met te weinig content, hackers die niet gestraft werden en alleen een belofte dat het in de toekomst allemaal wel beetje bij beetje beter zou worden. Het is een verhaal van teleurstelling na teleurstelling, met elke keer de gedachte dat het bij het volgende stukje wel beter zou worden.

Of het in de toekomst allemaal gered kan worden, is nog maar de vraag. Nog een grotere vraag is of mensen tegen die tijd wel bereid zijn om het spel nog een kans te geven, na deze deceptie van een ervaring.