review
20XX

Iets meer dan een maand geleden kregen we de releasedatum te horen van 20XX. Deze game is een ode aan klassieke platformers, hoofdzakelijk de eerdere Mega Man X-spellen. Inmiddels zit het spel al drie jaar in Early Access op pc, maar vanaf morgen 10 juli kunnen console-bezitters ook aan de slag met het spel. Wij kregen de mogelijkheid om 20XX vorige week al te spelen. Lees hier onze ervaring met deze retro-platformer.

Datgene wat 20XX probeert te kopiëren van de oude vertrouwde formules, werkt goed. Je rent, schiet en springt door de levels. De besturing gaat soepel, de vijanden zijn divers en er zijn verschillende levels met eindbazen. Na elke eindbaas kun je kiezen uit een uniek wapen of een upgrade. Tot zover de bestaande formule, want 20XX voegt genoeg nieuws toe. Zo zijn de levels elke keer anders, is er een mogelijkheid tot co-op, zijn er dagelijkse en wekelijkse uitdagingen en zijn er permanente upgrades te halen.

Tegelijkertijd voelen de toevoegingen als een vreemde eend in de bijt. De basis is erg goed, maar de aanvullingen lijken niet echt te passen in het geheel. Zo voelen de levels niet uniek aan, maar eerder een simpel bouwwerkje van losse onderdelen en zo blinkt nergens het level-design uit. Zo komt hetzelfde level vaker voor in een potje, wellicht wat anders opgebouwd met dezelfde onderdelen. Zo zul je in de ijswereld vaak gladde blokjes tegenkomen en in de vuurwereld zijn kuilen met lava de standaard. De verschillende onderdelen werken niet altijd goed samen, wat voor frustratie kan zorgen. Omdat meerdere bazen hetzelfde level delen, is er ook geen klik tussen de levels en eindbazen. Helaas zorgt dat ervoor dat hoe vaker je de levels ziet, hoe saaier het wordt. Waar bij de klassieke spellen het level hetzelfde thema had als de eindbaas, voelt het hier compleet emotieloos.

Bij deze tekortkomingen komt bovenop dat er nog een aantal bugs in het spel zitten. Hierdoor voelt de gameplay niet zo vlekkeloos als de games waar het leentjebuur mee gespeeld heeft. Ook voelen de wapens ongebalanceerd aan: waar je met het ene wapen al lachend vijanden vernietigd, moet je bij het andere goed je best doen om het nuttig te gebruiken.

Dankzij al deze problemen klinkt het alsof 20XX erg slecht is. Dat is het gelukkig niet. In de kern is het een goede game met drie verschillende personages (de derde krijg je na eenmaal het spel uitgespeeld te hebben), interessante eindbazen en biedt het veel speelplezier. Het is gewoon jammer dat het spel in hele grote voetstappen probeert te treden, in plaats van het bedenken van een eigen, uniek concept. Dat lukt namelijk niet erg goed en zodoende zal het in de schaduw blijven van die grote namen.

Uiteindelijk is 20XX slechts een zoethoudertje tot Mega Man 11 uitkomt in oktober. Het nadeel, wat de game flink hindert, is dat het erg leunt op de game waarop het gebaseerd is. Zodoende krijgt het niet een eigen karakter, maar voelt het als een mindere versie van de games die het kopieert. De gameplay is leuk, de vijanden zijn divers en co-op biedt meer mogelijkheden om te spelen. Helaas heeft 20XX te weinig eigen karakter om indruk te maken en wordt snel vergeten.