Afgelopen weekend waren we te gast bij Best Kept Secret te Hilvarenbeek en in onze eerste sfeerimpressie kon je lezen hoe onze eerste dag en nacht bevielen. Deze keer blikken we terug op de derde en laatste festivaldag en kijken we ook naar wat het festival buiten de programmering heeft te bieden.
Nadat we genoten hadden van een behoorlijk goede nachtrust, brandden we rond een uurtje of acht alweer onze tent uit. Gelukkig sliepen we erg dicht bij een stenen toiletgebouw op het kampeerterrein van de Beekse Bergen. Ongekende luxe natuurlijk voor wie weleens vaker een meerdaags festival bezoekt. Geen geïmproviseerde en koude douche, maar een heerlijk warme met daarbij nog eens genoeg ruimte om je kleren op te hangen. Sowieso valt op dat het niet al te druk is bij de douches, iets dat we ook weleens anders hebben gezien.
Foto: Ben Houdijk
Toen we daarna op zoek gingen naar een ontbijtje, kwamen we uit bij een heuse Spar-supermarkt op de camping, met daarin bijna alles wat je maar wensen kon. Verse broodjes, beleg, yoghurt, gekoelde dranken en eigenlijk alles om voor een uitstekende start van de dag te zorgen. Wat daarbij ook opviel was dat de prijzen alleszins redelijk waren. Wederom perfect voor elkaar dus.
Nadat we onze tent hadden ingepakt en weggebracht, liepen we rond 12:00 uur weer het festivalterrein op om nog een paar laatste bands te bekijken. Als eerste kwamen we in de Three terecht, waar Gus Dapperton op het punt van beginnen stond. Met zijn bijzondere verschijning en vrolijke new wave-sound bracht hij ons al meteen in een goede stemming voor de rest van de dag.
Vrolijk werden we ook van het optreden met misschien wel de bijzonderste naam dit weekend: Let’s Eat Grandma. Dit dames-duo bracht een boeiende set ten gehore en het zou ons niet verbazen, wanneer we binnenkort nog veel meer van ze gaan horen. Een erg leuke ontdekking.
Inmiddels begon ook het hoofdpodium weer vol te lopen voor het eerste concert van de dag. Gang of Youths uit Australië trapte de Best Kept Secret-zondag af en deed dat met verve. Het bij vlagen ontzettend bombastische geluid mist wel de nuance die we bij veel acts op Best Kept Secret wel aantreffen, maar het mag de pret niet drukken. Het festival is wakker.
Nadat we nog een kijkje hebben genomen bij Yellow Days, besloten we huiswaarts te keren. Voor de achterblijvers zat er met ondermeer LCD Soundsystem, Mogwai, Unknow Mortal Orchestra en Ty Segall nog meer dan genoeg in het vat op de laatste dag.
Als we terugkijken op het weekend dan kunnen we maar een ding concluderen en dat is dat we Best Kept Secret aan iedereen kunnen aanraden. Als bezoeker word je in de watten gelegd met ruime kampeerplekken, uitstekende douches, schappelijke supermarktprijzen, uitgebreide voedselkeus, prachtige aankleding en ook een line-up die duidelijk verschilt van andere Nederlandse festivals. Tel daarbij op het uitstekende statiegeld-systeem voor drinkbekers en we hebben ook zelden zo’n schoon festivalterrein gezien. Ook de gemiddelde leeftijd van de bezoekers ligt iets hoger dan we gewend zijn en dat zorgt ervoor dat de sfeer meteen een stukje relaxter is.
Zijn er dan helemaal geen nadelen te benoemen? Dat helaas wel. Zo was ook de eikenprocessierups in grote getale op het festival afgekomen, wat voor de nodige klachten zorgde. Hier was een waarschuwing wel op zijn plaats geweest. Ook vonden we vooral de prijzen voor eten behoorlijk aan de hoge kant, waardoor we toch wel het een en ander hebben laten staan dat we anders graag hadden geprobeerd. Deze kleine puntjes nemen echter niet weg dat wij bijzonder hebben genoten van Best Kept Secret en we niet kunnen wachten tot het volgend jaar weer zover is!
