review
SEGA Mega Drive Classics

De SEGA Mega Drive was een 16-bit spelcomputer die in 1988 werd uitgebracht in Japan. De tegenhanger van de SNES kwam in 1989 naar de Verenigde Staten, maar onder de naam SEGA Genesis vanwege patentrechten. In 1990 kon Europa ook eindelijk aan de slag met SEGA’s derde console voor de consumentenmarkt.  Het systeem werd tot 1997 verkocht en in die tijd zijn er zo’n 900 spellen uitgebracht. SEGA heeft vijftig van deze samengebracht in de SEGA Mega Drive Classics. Het is overigens niet de eerste keer dat SEGA dit doet, want voor de Xbox 360 en PlayStation 3 kwam ook al een mooie collectie uit in de vorm van de Sega Mega Drive Ultimate Collection.

Het heeft natuurlijk niet zoveel zin om elk spel afzonderlijk te bespreken, want dat is de afgelopen dertig jaar al meerdere keren gedaan. En wie is er niet bekend met klassiekers als Golden Axe, Streets of Rage, Sonic the Hedgehog, ToeJam & Earl, Wonder Boy in Monster World en The Revenge of Shinobi? De collectie kent een mooie diversiteit aan games van platformers tot rpg’s en dat zorgt er ook voor dat er voor iedereen wel iets tussen zit. Zelfs voor fans van het puzzel-genre heeft SEGA Columns en Columns III: Revenge of Columns toegevoegd. Helaas mist de collectie wel Ecco the Dolphin, wat toch een behoorlijk grote titel was destijds.

SEGA Mega Drive Classics is natuurlijk gewoon een emulator in een mooi jasje. Wanneer je het spel start, kom je terecht op een slaapkamer van iemand uit de jaren 90. Er staat een prachtige CRT-televisie met daaronder de SEGA Mega Drive. Ook hangt de kamer vol met posters van onder andere Sonic the Hedgehog, Golden Axe en Altered Beast. Een stukje verderop staat een kast volgepakt met cartridges voor de console. Wanneer je een spel wilt spelen, zul je naar de kast moeten gaan en daar kun je rustig door de bibliotheek bladeren. Wanneer  je een titel gevonden hebt, kun je met een simpele druk op de knop van start gaan. Door het lang ingedrukt houden van de touchpad, kun je het spel weer verlaten. Het wijst zich allemaal vanzelf en de gehele presentatie geeft een aardig nostalgisch gevoel.

Zoals vaak het geval is bij een emulator, kun je ook hier de nodige instellingen aanpassen. De meest belangrijke is natuurlijk het filter voor de beeldkwaliteit en daar zijn er een aantal van. Zelf kun je bepalen welke het best voor je werkt, maar wij waren het meest tevreden met de HQ4X- en XBR-filter. Deze zorgen er allebei voor dat de spellen grafisch gezien niet zo oud lijken als ze werkelijk zijn. Daarnaast kun je het beeld ook nog voorzien van scanlines, waardoor het wat meer op de CRT-televisie van vroeger moet lijken. Het zijn eigenlijk allemaal een beetje de gebruikelijke instellingen die je vindt bij een emulator. Dat geldt overigens niet voor de spiegelmodus. Wanneer je deze aanvinkt, zijn alle spellen die je dacht goed te kennen, achterstevoren te spelen. En dat is een enorm leuke toevoeging, vooral voor gamers die deze spellen van voor naar achter kennen.

Daarnaast heeft SEGA nog iets leuks toegevoegd voor mensen die op zoek zijn naar iets meer. Een aantal spellen bevatten namelijk uitdagingen. Zo moet je bijvoorbeeld in Sonic the Hedgehog het level Green Hill Act 2 binnen een minuut voltooien in spiegelmodus. Of moet je het in Golden Axe opnemen tegen een eindbaas met een levensbalk die bijna leeg is. Heel erg moeilijk zijn de uitdagingen niet, maar het is wel een leuke extra die de collectie wel wat meer waarde geeft.

SEGA Mega Drive Classics is een mooi gebalanceerde selectie van de flinke Mega Drive-bibliotheek. Het is alleen wel jammer dat we Ecco the Dolphin moeten missen. De emulator werkt zoals je mag verwachten en de spiegelmodus en uitdagingen zorgen ervoor dat er genoeg nieuws te vinden is. Zeker gezien de prijs van € 29,99 is het een absolute aanrader.