review
Little Nightmares: Complete Edition (Nintendo Switch)

Little Nightmares is ondertussen een jaar oud en nu kan Little Nightmares: Complete Edition gespeeld worden op de Switch. Het is daarom hoog tijd voor een review. Is dit het ideale griezelspel voor de Nintendo-console of is het net zo nep als het monster onder je bed?

In Little Nightmares nemen spelers de rol aan van Six, een klein kind in een gele regenjas dat probeert te ontsnappen uit een mysterieus voertuig, ‘The Maw’. Door te rennen, verstoppen en puzzelen banen spelers hun weg door de verschillende levels om uit de klauwen te blijven van reusachtige monsters die Six willen vangen of op willen eten.

The Complete Edition komt bovendien met de dlc, waardoor spelers naast het verhaal van Six ook het verhaal van The Kid kunnen ervaren. Deze loopt parallel aan die van Six en er zijn zelfs momenten dat ze net aan elkaar voorbijgaan. Bovendien maakt de Switch gebruik van HD Rumble om het spel nog nét iets griezeliger te maken en kunnen spelers ook amiibo’s gebruiken om kostuums te verkrijgen.

De gameplay in Little Nightmares is lekker simpel. Spelers kunnen enkel lopen, sprinten, springen, bukken, iets vastgrijpen en licht maken. Hoe ze interactie kunnen hebben met verschillende objecten en hoe de verschillende gevaren werken, leert men spelenderwijs. In het geval van gevaren betekent dit vaak eenmaal dood gaan om te ontdekken wat iets doet, maar vrees niet! Doodgaan betekent enkel dat je een kort stukje opnieuw moet spelen.

Hoewel er een beetje van en naar de camera gelopen kan worden, kan het spel bijna 2D genoemd worden. Over het algemeen moet men daarom ook van de linkerkant van het level naar de uiteindelijke uitgang aan de rechterkant. Wel zijn spelers vaak te klein om bij de deurklink te komen, dus moeten ze een manier vinden om er toch bij te kunnen. Ook is het mogelijk her en der kleine verzamelbare objecten te vinden. Het zoeken naar deze objecten is leuk en het moedigt spelers uit het spel nog een keer door te spelen.

Naast wat frustraties in gemiste sprongen (vaak omdat de speler iets meer van het scherm vandaan of naar het scherm toe moest staan) is Little Nightmares wienig uitdagend. Zowel de puzzels als de platformelementen zijn grotendeels vrij simpel. De enkele momenten die wel lastig zijn hebben meer te maken met onhandige hitboxes waardoor spelers op precies de juiste plek moeten staan om een voorwerp te gebruiken. Dit levert meer frustratie op dan speelplezier.

Frustratie daargelaten verzwakt de simpele gameplay de speelervaring echter niet. Little Nightmares is gemaakt om griezelig te zijn en dat lukt. De monsters zijn net menselijk genoeg om herkenbaar te zijn, maar tegelijkertijd zijn ze dusdanig vervormd dat ze een speler ongemakkelijk kunnen maken. Ze hebben allemaal vervormde gezichten en ledematen die ver buiten proporties zijn. Gelukkig kunnen spelers de meeste achtervolgers uiteindelijk doden.

Om het griezelige te versterken maakt het spel gebruik van de HD Rumble van de Joy-Cons. Die gaan trillen als er beweging is, maar vooral ook als het personage bang is en zijn of haar hart hevig begint te kloppen.

Het hele spel lang wordt er niet gesproken, waardoor men zijn fantasie moet gebruiken om uit te vogelen wat het verhaal is, wat Little Nightmares een zekere aura van mysterie geeft. Naast de beschrijving van het spel en de titels van de hoofdstukken krijgen spelers helemaal geen uitleg over het verhaal en het is geheel onbekend waarom Six en The Kid in The Maw zijn, of wat The Maw überhaupt is. Af en toe is het zelfs niet helemaal duidelijk wie het monster is: de achtervolger, of de vluchtende speler. Spelers worden uitgenodigd om te speculeren en dat is een krachtig aspect van Little Nightmares.

Wel is het spel aan de korte kant. Beide avonturen kunnen binnen een paar uur uitgespeeld worden. Er zijn, naast de verzamelbare objecten, geen extra’s zoals in de groeiende hoeveelheid openwereld-games. Echter is de lengte ideaal voor de verhalen die ‘verteld’ worden. Het spel wordt niet uitgedund en het voelt aan als een afgerond geheel. Tarsier Studios lijkt het gezegde ‘klein maar fijn’ te omarmen en dat doen ze met succes.

Little Nightmares: Complete Edition is een kort maar krachtig spel waarmee Tarsier Studios, ondanks een gebrek aan uitdaging, erin slaagt een griezelig en leuk puzzel-platformer op te zetten waar je op een lugubere manier van kan genieten.