review
Yonder: The Cloud Catcher Chronicles

Yonder: The Cloud Catcher Chronicles verscheen vorig jaar in de zomer voor PlayStation 4 en pc. Niet lang daarna werd er ook een Nintendo Switch-versie aangekondigd voor de kleurrijke en schattige game. Nu is het eindelijk zover en kunnen we ook terwijl we onderweg zijn, genieten van de game. Is Yonder voor Nintendo Switch een geslaagde port of hadden ze het beter bij de PlayStation 4 en pc kunnen laten?

Een van de bijzondere aspecten van de game is dat er geen enkele vorm van gevechten of geweld in voorkomt. Het verhaal gaat over een kwaadaardige entiteit, de Murk genaamd, die het land Gemea bedreigt. Verschillende delen van het land worden door paarse wolken van de Murk bedekt, waardoor sommige gebieden worden geblokkeerd. Met behulp van kleine wezentjes los je deze wolken in een mum van tijd op. Het gebrek aan combat is misschien niet wat je zou verwachten, maar werkt eigenlijk verrassend goed. Yonder leent zich daardoor perfect voor jongere spelers of diegene die iets ontspannends willen.

Er zijn ook redelijk wat andere activiteiten te doen. Zo hebben de inwoners jouw hulp nodig en liggen er een hoop quests klaar om vervuld te worden. Dit varieert van vissen, tot het opkopen van een boerderij of aansluiten bij een genootschap. Gaandeweg krijg je steeds meer hulpmiddelen zoals een bijl, een hengel en een hamer. Deze kun je weer gebruiken om te vissen of hout en stenen te hakken. Materialen die je verzamelt, kun je gebruiken voor bijvoorbeeld je boerderij of als handelsmiddelen. Geld lijkt namelijk niet te bestaan, in plaats daarvan is er levendige ruilhandel. Ergens heeft de game erg veel weg van Animal Crossing en een klein beetje Harvest Moon. Er is geen diepzinnig verhaal aanwezig of een uitgebreid vaardigheidssysteem, maar het draait vooral om de vrolijke wereld van Gemea en de verschillende activiteiten.

Het ontbreken van diepgang maakt dat de game niet geschikt voor iedereen is. Desondanks is een Switch-versie een betere keuze dan PlayStation 4 of pc. Het fijne is namelijk dat je even een kwartiertje Yonder kunt spelen, zonder dat je eerst in het verhaal moet komen of een lange quest af moet maken. Daardoor is het een oppervlakkige game op een prettige manier en dat is ook vooral fijn voor onderweg. Het vrolijke en kleurrijke landschap maakt het plaatje dan ook helemaal af. Hoewel de wereld niet groot is, zijn de gebieden gevarieerd en prachtig. De fictieve dieren die je af en toe vragend besnuffelen hebben een hoge knuffelfactor en zorgen voor de nodige ‘Oeh’ en ‘Aaah’. Jammer genoeg zijn er wel overduidelijke prestatieproblemen aanwezig op de Nintendo Switch. Vooral het tussentijds opslaan, wat automatisch gebeurt, zorgt voor stevige framerate-drops of laat de game zelfs bevriezen. Hopelijk is dit een klein probleem wat opgelost kan worden met een patch.

Yonder: The Cloud Catcher Chronicles is een geslaagde port voor de Nintendo Switch. De game is zelfs op sommige aspecten beter doordat het zo makkelijk op te pakken is en zeker een jonger publiek aantrekt. De schattigheid en kleurrijke onderdelen zorgen ervoor dat je tijdens het gamen een beetje lijkt weg te dromen terwijl je bezig bent met je boerderij. Tegelijkertijd is het geen game met een diepgaand verhaal waar je echt in kunt duiken. Ook is het jammer dat het opslaan ervoor zorgt dat soms alles vastloopt.