preview
Detroit: Become Human

Twee weken geleden werden we uitgenodigd door Sony PlayStation om aan de slag te gaan met Detroit: Become Human. Na een ruime uitleg over het spel, kregen we zelf uitgebreid de kans om aan het uit te proberen. We begonnen bij het begin, wat we overigens al eerder hadden gespeeld. Deze eerdere preview lees je hier.

Detroit: Become Human draait natuurlijk om het verhaal. Tijdens de speelsessie hebben we de eerste twee uur mogen spelen. Alhoewel de drie hoofdpersonages elkaar nog niet hebben leren kennen in dit deel, greep het verhaal ons direct. Net als in bijvoorbeeld Heavy Rain krijg jij de controle hierover. Verraad je die ene Android direct, of kies je ervoor je eigen soort te helpen?

Zoals al wel bekend was, speel je in Detroit: Become Human met drie Androids. Alle drie hebben ze hun eigen verhaal en geven ze een eigen kijk op de wereld. Kara en Markus kiezen er beiden voor om zich tegen de mensheid te keren, wanneer de mensheid zich tegen hen keert. Connor werkt juist voor de mensheid om Androids die zich bekeerd hebben te pakken. Alhoewel we slechts twee uur hebben gespeeld, waren deze verschillende visies verfrissend en interessant.

Het misschien wel meest opmerkelijke is dat nog niet helemaal duidelijk is hoe bepaalde keuzes echt rigoreus invloed hebben op het verhaal. Alhoewel Connor twee keer dood ging tijdens het spelen, kwam hij op een later moment weer terug. Aangezien hij voor de overheid werkt, is dit weliswaar te verklaren, maar bij Kara en Markus hebben we dit niet kunnen testen.

Tijdens de twee uur die we hebben gespeeld hebben we ongeveer negen tot tien chapters gezien. Daarvan had het grootste gedeelte een vast einde, maar een aantal had ook juist enorm veel mogelijkheden om anders te eindigen. Alhoewel we het niet hebben getest, kun je aan het einde van een chapter een aantal keuzes terugdraaien door opnieuw te spelen. Je krijgt hierdoor meer dan ooit de kans het spel echt zo te spelen als jij wilt.

Tijdens de speelsessie hebben we op de PS4 PRO met 4K-televisies gespeeld. Dit gaf ons de kans om het spel echt uitgebreid aan de tand te voelen. Dat we zwaar onder de indruk waren, is niet zo gek. Quantic Dreams heeft jaren gewerkt aan het spel en dat heeft een grafische topper voortgebracht, die mede dankzij de soepele graphics lekker wegspeeld.

Gevoelsmatig heb je in Detroit: Become Human meer invloed op de gameplay dan in bijvoorbeeld Heavy Rain. Alhoewel je altijd nog enigszins gestuurd wordt, ben je veel meer bezig je omgeving te verkennen en te zoeken naar bepaalde elementen om verder in het verhaal te komen.

Detroit: Become Human verschijnt komende maand en ondanks de vele toppers die dit jaar nog verschijnen, kan het spel zomaar bij heel veel mensen in de top drie van 2018 verschijnen. Of dit ook echt zo zal zijn, zal het spel later nog wel moeten uitwijzen.