review
Yakuza 6: The Song of Life
Conclusie
Yakuza 6: The Song of Life is de perfecte afsluiting voor protagonist Kiryu Kazuma, The Dragon of Dojima en the fourth chairman of Tojo Clan.De Yakuza-serie is, na succes in Japan, sinds vorig jaar ook erg populair in het Westen, maar het eerste deel stamt al uit 2006. Daarom voelt het voor ons misschien wat vreemd dat Yakuza 6: The Song of Life het einde van het tijdperk Kiryu (de protagonist) inluidt. Voor de meeste mensen was Yakuza 0 of Yakuza Kiwami namelijk de eerste kennismaking met “The Dragon of Dojima”. Gelukkig zal later dit jaar Yakuza Kiwami 2 verschijnen, dus wij zijn nog lang niet van Kiryu af.
Het verhaal begint met de vrijlating van Kiryu Kazuma. Na een gevangenisstraf van drie jaar keert hij terug naar het weeshuis dat hij samen met Haruka, zijn geadopteerde dochter, heeft opgericht. Eenmaal aangekomen, krijgt hij te horen dat zij vlak na zijn arrestatie is verdwenen. Voor hij het weet, is hij weer terug in Kamurocho en belandt hij midden in een bendeoorlog tussen de Yakuza en de Chinese Triads.
Wie eerder een Yakuza-spel gespeeld heeft, weet dat het verhaal een hele belangrijke rol speelt. Dat is ook dit keer het geval en dat merk je meteen. Het eerste uur hoef je bijna geen controller aan te raken, want het is een aaneenschakeling van prachtige cutscenes. Hier wordt ook de basis gelegd voor een diepgaand verhaal dat, ondanks de mooie beelden, helaas qua actie wel iets trager op gang komt dan in de vorige delen. Maar wanneer het eenmaal op gang komt, is het ook genieten geblazen. Ook de verschillende personages die Kiryu tegenkomt op zijn avontuur zijn weer top. Of het nu de lachwekkende Yakuza zijn uit Hiroshima of de serieuzere Triads, je kunt merken dat ze allemaal veel aandacht hebben gekregen.
Wat minstens zo’n belangrijke rol speelt in de Yakuza-serie, zijn de minigames. Karaoke, honkbal, darten, Mahjong of gamen in Club Sega; in Yakuza 6 kan het allemaal. Het mooist is misschien nog wel het contrast tussen het serieuze verhaal en de hilarische minigames. Zo loop je een gebouw binnen met de nodige lijken en een paar minuten later ga je helemaal los op een Japans karaoke-nummer. In Yakuza 6: The Song of Life is Sega helemaal losgegaan wat betreft de hoeveelheid minigames. In Club Sega kun je kiezen uit Virtua Fighter 5: Final Showdown, Puyo Puyo, Space Harrier, Outrun, Super Hang-On en Fantasy Zone. De eerste twee hebben zelfs multiplayer aan boord. Dus mocht je even een kleine pauze willen nemen, dan heb je daar alle mogelijkheid toe.
Natuurlijk bestaat Yakuza niet alleen uit een verhaal en minigames. Je zult ook verschillende missies moeten uitvoeren die essentieel zijn voor het verhaal. Die beperken zich meestal tot het bezoeken van personen of een gebouw. Daarnaast zul je ook met enige regelmaat met iemand op de vuist gaan. Het vechtsysteem is wel een stuk eenvoudiger geworden dan voorheen. Zo kon je in eerdere delen nog wisselen tussen verschillende vechtstijlen, maar dat is hier niet meer het geval. Dat maakt het wel een stuk aantrekkelijker voor nieuwkomers en tegelijkertijd ligt hierdoor de focus ook een stuk meer op het verhaal. Wat ook anders is, zijn de laadtijden voor een gevecht, of juist het gebrek daaraan. Waar je eerst nog moest wachten voordat je de strijd aan kon gaan, hebben de ontwikkelaars er nu één geheel van gemaakt: een flinke verbetering ten opzichte van hoe het was. Ook op grafisch gebied heeft Yakuza 6 een enorme stap gemaakt. Bij dit deel is er voor het eerst gebruikgemaakt van de “Dragon Engine” en het verschil is te zien: de verschillende personages hebben veel meer detail en ook Kamurocho heeft er nog nooit zo goed uitgezien.
Yakuza 6: The Song of Life is een waardige afsluiting voor Kiryu Kazuma. Het verhaal is weer ijzersterk, ook al komt het wel wat laat op gang. De kwaliteit en hoeveelheid van de minigames is nog nooit zo goed geweest. De (bijna) volledige versies van Virtua Fighter 5: Final Showdown en Puyo Puyo waren eigenlijk al genoeg geweest. Grafisch gezien heeft het ook weer een enorme stap gemaakt. Yakuza 6: The Song of Life is een absolute aanrader voor iedereen die ooit een Yakuza-spel heeft gespeeld, maar is door het vereenvoudigde vechtsysteem ook goed voor nieuwkomers.