review
Blue Planet II
Conclusie
Blue Planet II levert de kwaliteit die we inmiddels van de BBC-natuurdocumentaires bekend zijn en gaat daar zelfs voorbij. Een absolute aanrader.Blue Planet II is nu verkrijgbaar op Blu-ray en DVD.
David Attenborough is een naam die onlosmakelijk is verbonden met natuurdocumentaires. De bioloog en documentairemaker begon in 1952 bij de BBC en heeft inmiddels de zeer respectabele leeftijd van 91 jaar, maar stoppen zit er nog niet in. Zijn laatste meesterwerk is Blue Planet II, waarin het grootste onverkende gebied van de aarde centraal staat: de oceanen.
Door de meest moderne technieken komen we ditmaal nóg dichter op het paradijs onder water. Met aandacht voor de onverkende dieptes en kleurrijke koralen, maar ook het leven aan de kust. Blue Planet is wat eentoniger dan zijn grote broer Planet Earth, maar uiteraard heeft de oceaan heel erg veel te bieden.
Wie ooit een aquarium heeft gezien, weet dat vissen nooit de meest snuggere indruk maken. Blue Planet toont de complexe aard van de oceaan, waar hierarchieën bestaan en vijandigheid zorgt voor onwaarschijnlijke samenwerkingen. Maar niet alleen inhoudelijk is Blue Planet II enorm interessant, ook de vormgeving is weer van een verbazingwekkend niveau. Meer dan eens valt je mond open van verbazing; de kleinste taferelen zijn in prachtige close-ups vormgegeven. Hier zorgt Attenborough weer voor een interessant naratief, waarbij drama en spanning voorbij komen alsof het een Hollywood-productie is.
Hierbij is vooral interessant dat niet alleen het flora en fauna, maar ook de techniek onder de aandacht wordt gebracht. Zo is er aandacht voor de middelen en mensen die de documentaire mogelijk maken, waarbij je een goede indruk krijgt van de moeilijkheden die de diepe dieptes met zich meebrengen. Mocht je hier nog verder in geïnteresseert zijn, dan biedt de uitgave ook een interessant kijkje achter de schermen in een losse mini-documentaire. Al met al weet Blue Planet II het origineel te overtreffen; het is een onderwaterfilm waar Jacques-Yves Cousteau jaloers op geweest zou zijn.