review
Assassin’s Creed Rogue Remastered
Conclusie
Na het uitmuntende Assassin's Creed Origins is het niet verwonderlijk dat Rogue Remastered als een stap terug voelt. Desondanks is de game zeker een ideaal zoethoudertje tot het volgende avontuur.Nog niet zo lang geleden verkeerde de Assassin’s Creed-serie in zwaar weer: de jaarlijkse releases leken de kwaliteit geen goed te doen. Inmiddels is het tij gekeerd en kreeg Assassin’s Creed Origins onze maximale score. Daar staat wel tegenover dat we nu niet meer elk jaar een deel lijken te krijgen. Of toch wel? Twee jaar geleden zagen we namelijk The Ezio Collection en nu wordt er weer een klassieke titel naar de huidige consoles gebracht in de vorm van Assassin’s Creed Rogue Remastered.
Rogue verscheen in 2014 al voor de PlayStation 3 en Xbox 360, in hetzelfde jaar dat Unity naar de huidige generatie consoles kwam. Hierdoor is de release wat ondergesneeuwd en bij veel gamers onder de radar gebleven. Een goed excuus om de titel opnieuw uit te brengen, en nu is misschien nog wel een beter moment dan in 2014. Destijds was net Assassin’s Creed: Black Flag verschenen en Rogue bouwde verder op dezelfde fundering, met een grote focus op gevechten te water. Origins bevatte ook een aantal van deze elementen, het is immers afkomstig van dezelfde makers als Black Flag, maar toch voelt Rogue nu een stuk frisser dan in 2014.
Dit komt uiteraard deels vanwege de opgepoetste graphics, al is het vooral de hogere resolutie die opvalt. Andere verbeteringen komen op het gebied van de belichting en schaduwen en de hoeveelheid personages die op je scherm verschijnen. Gevoelsmatig hebben deze niet heel veel invloed, maar wanneer je beide games naast elkaar legt, zullen de verschillen ongetwijfeld opvallen. Het is vooral prettig dat de game zeer soepel draait; The Ezio Collection werd geplaagd door bugs, maar daar hebben wij ditmaal geen last van gehad.
Na het prachtige Origins voelt Rogue Remastered wel als een behoorlijke stap terug. Het gaat hier dan ook om een remaster pur sang, terwijl we de laatste tijd verwend zijn met verkapte remakes als Crash Bandicoot N’Sane Trilogy en Shadow of the Colossus, games die we amper meer remasters kunnen noemen. Desondanks weet de titel weer voor een leuke portie Assassin’s Creed te zorgen, een ideaal zoethoudertje tot het volgende avontuur… in China wellicht?