review
Bayonetta 2 Switch-versie

Ontwikkelaar PlatinumGames heeft niet heel erg veel bekende titels op haar naam staan. De paar games die wel uit hun stal komen, zijn niet de minste. Zo kwamen ze vorig jaar met NieR:Automata en zijn ze verantwoordelijk voor Bayonetta en Bayonetta 2. Die eerste kreeg vorig jaar nog een remaster voor de pc en die laatste was bijna gedoemd ten onder te gaan met de Wii U. Gelukkig voor ons hebben PlatinumGames, SEGA en Nintendo vier jaar na de oorspronkelijke release alsnog een Bayonetta 2 Switch-versie uitgebracht.

Er zijn een aantal maanden voorbij sinds de heftige strijd uit het eerste deel. Er heerst rust en vrede in de stad, maar dat duurt niet al te lang. Opeens daalt er een groep engelen neer en valt onschuldige inwoners aan. Bayonetta doet haar uiterste best de stad te beschermen en schakelt daarbij de hulp in van de demoon Gomorrah. Tegen alle verwachtingen in keert ook deze bondgenoot zich tegen haar. Gelukkig schiet Jeanne, beste vriendin van Bayonetta, haar te hulp, maar zij raakt dodelijk gewond en haar ziel daalt af naar het helse Inferno. Bayonetta heeft maar een aantal uur om Jeanne te redden en ze reist naar Sacred Mountain, waar de ingang van Inferno zich moet bevinden.

Bijna elk spel heeft een verhaal en dat is bij Bayonetta 2 niet anders. Het wordt verteld door middel van cut-scenes, soms met bewegende beelden, maar vaak ook een aaneenschakeling van afbeeldingen. Dat laatste heeft niet echt de voorkeur, maar past wel bij het unieke van de Bayonetta-serie. Hoewel de setting vrij serieus lijkt, zijn de personages dat absoluut niet. Het zit vol met sarcasme en flauwe grappen en dat maakt een wereld vol demonen toch vrij vermakelijk. Het spel is wel overduidelijk gemaakt voor een mannelijk publiek, want de vrouwelijke personages (Bayonetta en Jeanne) barsten nog net niet uit hun strakke leren pakjes. De humor, sarcasme en sexy hoofdrolspeelster maken het een aangenaam geheel.

Het verhaal in Bayonetta 2 speelt een redelijk grote rol, maar dat is niet de reden waarom je het moet spelen. Deze game heeft een van de meeste verfijnde gevechtssystemen die een spel maar kan hebben. Dat was vier jaar geleden al zo en dat is in de tussentijd nog steeds niet veranderd. En dat is maar goed ook, want het spel draait voornamelijk om vechten. Elke aanval bestaat uit een combinatie van verschillende bewegingen. Deze lopen zo soepel in elkaar over dat je altijd het gevoel hebt dat jij de volledige controle hebt en dat is ook zo. Naast schoppen en slaan kun je ook gebruikmaken van de wapens die Bayonetta aan haar handen en voeten heeft. Je begint met vier pistolen, maar kunt deze ook vervangen door bijvoorbeeld zwaarden. Het maakt niet uit wat je ook gebruikt, het loopt allemaal even soepel en perfect in elkaar over.

Een belangrijk onderdeel van vechten is natuurlijk ook het ontwijken van je tegenstanders. In de meeste spellen is het meer iets dat moet en niet iets heel aantrekkelijks. Ontwijken in Bayonetta 2 is een genot en was nog nooit zo leuk. Wanneer je dit op het juiste moment doet, kom je in ‘Witch Mode’ en heb je de mogelijkheid om in korte tijd je tegenstander extra vaak te raken. Het ontwijken geeft enorm veel voldoening en net zoals bij het uitvoeren van aanvallen voelt het allemaal alsof je het zelf in de hand hebt.

De Bayonetta 2 Switch-versie biedt niet enorm veel vernieuwingen ten opzicht van de Wii U-versie. Is dat heel erg? Nee, want vier jaar geleden was dit al een zeer goede game. Het belangrijkste verschil is de stabiele framerate. Waar de Wii U-versie op sommige momenten onder de 40 frames per seconden dook, blijft de Switch-versie redelijk in de buurt van de 60. Microsoft en Sony maken zich vooral druk over 4K of niet, maar Nintendo doet niet eens een poging. Deze game draait zelfs niet eens op 1080p, maar op 720p. Dat kun je helaas wel zien wanneer je het spel speelt op de televisie, maar in handheld-modus ziet het er nog steeds gelikt uit.

Bayonetta 2 is en blijft een zeer goede game. Gelukkig is deze titel niet ten onder gegaan met de enigszins gefaalde Wii U. Het verfijnde gevechtssysteem is nog steeds een van de beste die een spel maar kan hebben. Bij het uitvoeren van aanvallen en ontwijken van tegenstanders heb je altijd het gevoel dat je zelf de controle hebt en dat geeft enorm veel voldoening. De Switch-versie biedt weinig vernieuwingen ten opzicht van de Wii U, maar de stabiele framerate is wel een aangename toevoeging. PlatinumGames bewijst dat een goede game niet afhankelijk is van een hoge resolutie, want Bayonetta 2 komt niet eens verder dan 720p.