review
Railway Empire

Wie is er niet mee opgegroeid: een grote doos vol treintjes en treinspoortjes. Vaak goed voor vele uren plezier en voor sommigen zelfs een hobby voor het leven. Voor de enthousiastelingen die geen plek of geld hebben voor meterslange spoorwegen thuis, is er nu Railway Empire. Hierin kun je virtueel al je machinist-dromen waarmaken.

Als setting is gekozen voor de negentiende-eeuwse Verenigde Staten. In deze tijd kwam het Amerikaanse treinverkeer echt op gang en was het doel een spoorweg aan te leggen die van de oost- naar de westkust liep. Je speelt als hoofd-ingenieur van een van de grootste spoorwegbedrijven. In die rol mag je vrijwel alles beslissen zoals welke dorpen en grondstoffen je verbindt en welke treinen er rijden. Daar komt de echte magie van de game naar boven: je hebt namelijk vrijheid om het meeste te doen zoals jij dat wilt. Zo kun je een stad een groot station geven en laten dienen als middelpunt waar een hoop sporen bij elkaar komen. Of je kunt die stad volledig links laten liggen, maar deze zal dan niet veel groeien. Dit is maar een klein voorbeeld, de mogelijkheden zijn bijna eindeloos.

Een ander positief punt van Railway Empire is de toevoeging van missies, technologieën, personeel en meer. Hierdoor komt er een stuk progressie in het spel en blijft de carrière-modus voor langere tijd interessant. Tevens is hier weer veel vrijheid om te onderzoeken wat je wilt en de missies te voltooien die jou aanstaan. Mocht je even in de stress schieten van de treinsporen-spaghetti die je hebt aangelegd, kun je rustgevend in first-person meereizen met een van jouw treinen. In de sandbox-modus van het spel worden alle remmen losgegooid. Dit was voor ons meteen de sterkste modus omdat het zo lekker rustig wegspeelt. Je bouwt wat sporen, koopt wat treintjes, breidt een paar steden uit en je bent plots een paar uur verder. 

Helaas zijn er ook wat minpunten, waarvan het eerste de computergestuurde concurrerende bedrijven is. Zodra deze mee gaan doen, wordt het spel erg oneerlijk. Waar jij gehinderd wordt door treinen die op elkaar moeten wachten, wagons die geladen moeten worden en torenhoge kosten, lijkt de computer hier helemaal geen last van te hebben. Soms lijkt het alsof er geen intelligentie is geprogrammeerd voor je tegenstanders, maar dat ze gewoon kunnen vals spelen zonder kosten te maken. Dit haalt je volledig uit de beleving van eerlijke concurrentie om de grootste te worden. Gelukkig kunnen tegenstanders uitgezet worden waardoor de frustratie wegvalt, maar ook een stuk van de gameplay. Ook is een minpuntje dat niet alle kleinere maps samengevoegd zijn tot één grote map voor de sandbox-modus. Hierin zou je naar hartenlust dagenlang kunnen werken aan jouw ideale infrastructuur.

Al met al hebben we ons goed vermaakt met Railway Empire. Het gaat niet de boeken in als beste simulatie-game ooit, maar we hebben er toch zeker al wat uurtjes inzitten. Vooral voor trein-enthousiastelingen of simulatie-fans zal het een goede koop zijn. Al is de zeer matige AI wel degelijk iets dat afdoet aan het spel.