review
Syberia 2 Switch-versie
Conclusie
Net zoals het eerste deel is ook Syberia 2 gewoon een klassieker die iedere gamer een keer gespeeld moet hebben. Voor een spel dat al bijna veertien jaar oud is, ziet het er nog steeds goed uit. Helaas duurt het verhaal wel iets minder lang dan dat van zijn voorganger.Klassiekers terugbrengen naar moderne consoles, het lijkt een ware trend te worden. Zo bracht Microsoft onder andere Ninja Gaiden Black, Star Wars: Knights of the Old Republic en Prince of Persia: The Sands of Time uit voor de Xbox One en kun je sinds kort ook weer genieten van Jak and Daxter op de PlayStation 4. Klassiekers mogen niet verloren gaan en daar denkt Mindscape gelukkig hetzelfde over, want eind oktober kwam Syberia opnieuw uit voor de Nintendo Switch. Nu, bijna twee maanden later, is het tijd om het avontuur van Kate Walker te vervolgen in Syberia 2.
Nadat Amerikaanse advocate Kate Walker haar missie uit het eerste deel heeft voltooid, besluit ze om niet terug te keren naar haar drukke leventje in New York. In plaats daarvan gaat ze met Hans Voralberg en de automaton Oscar de reis maken waar Hans jaren geleden aan begonnen is. Samen gaan ze naar Siberië, omdat daar nog mammoeten zouden leven. Voordat ze willen vertrekken, wordt Hans echter te ziek om te kunnen reizen.
Syberia 2 draait net zoals het eerste deel om het sterke verhaal. Ook ditmaal zit het weer zó goed in elkaar dat het lastig is om ermee te stoppen. Het zit vol met interessante personages en de wereld die Benoît Sokal heeft gecreëerd, is werkelijk waar prachtig. Soms zou je haast vergeten dat je een veertien jaar oud spel aan het spelen bent. Het verhaal is helaas wel een paar uur korter dan dat van Syberia, waardoor je het in een of twee sessies zou kunnen uitspelen.
Wat betreft gameplay is er niet zoveel veranderd, het draait zoals gezegd om het verhaal en daarnaast ben je bezig met het oplossen van verschillende puzzels. Deze kunnen uiteenlopen van vrij simpel tot ‘hoe dan?’. Gelukkig kun je zelfs die oplossen door het gewoon te proberen. Het spel bevat ook nog steeds dezelfde kleine minpunten: vaste camerapositie, onzichtbare muren en houterige bewegingen. Het is ook niet zo gek, want het gebruikt hoogstwaarschijnlijk dezelfde engine. Hierdoor is er ook niks veranderd aan de besturing en deze is nog steeds eenvoudig, waardoor je het zelfs met een enkele Joy-Con-controller kunt spelen.
Syberia 2 is net zoals zijn voorganger een klassieker die iedere gamer een keer gespeeld moet hebben. Benoît Sokal heeft wederom een prachtig verhaal neergezet en de omgeving waar het avontuur zich afspeelt, is nog mooier dan in het eerste deel. De gameplay is niet veel veranderd, waardoor nog steeds dezelfde kleine minpunten van toepassing zijn. Mocht je nog nooit een begin hebben gemaakt met de Syberia-reeks, dan is dit het moment om in te stappen.