review
DOOM VFR
Conclusie
DOOM VFR is een hels avontuur vol actie. De wapens zijn tof en het is erg spannend. De game is wat aan de korte kant en er zijn veel kleine irritaties aanwezig. Gelukkig vermaakt het spel wel enorm.DOOM VFR is een standalone versie van de bekende serie. Het verhaal speelt zich in dezelfde sfeer af als de game die laatst ook uitkwam voor de Nintendo Switch. Lees hier of DOOM VFR net zo goed speelt als DOOM uit 2016.
Als de game begint, bevindt de speler zich in een lift. Vervolgens brandt, letterlijk, de hel los en ervaart de speler dat er demonen rondlopen. Het duurt niet lang voordat onze hoofdpersoon is overleden. Kort daarna ontwaak je in een onderzoeksruimte en blijkt je geest bewaard gebleven. Als een AI neem je een gevechtsrobot over en begin je, na een korte tutorial, aan je avontuur.
De besturing is het eerste wat opvalt aan het spel, want je hebt twee manieren om te bewegen. Er is de mogelijkheid tot teleport, waarmee je moet wijzen waar je naartoe wilt. Als je een monster genoeg schade hebt gedaan, kun je hiermee een ’telefrag’ uitvoeren. Hiermee teleporteer je naar de plek waar een vijand staat en ontploft het wezen in stukjes. Je moet extreem nauwkeurig zijn met de teleport, want zodra je een pixel afwijkt van waar je kunt teleporteren, gebeurt er niks. Hierdoor sta je soms te klungelen als je nauwkeurig wilt teleporten op een klein en smal pad.
De andere optie is om de knoppen op de touchpad zelf te gebruiken om te dashen. Hierbij is de richting georiënteerd op je hoofd en niet je controller. Zo is het enorm wennen om niet verkeerd te lopen. Ook is de afstand die je aflegt met een dash vaak groter dan gewenst. Soms zul je heen en weer dashen om net door een deur heen te komen. Zodoende lijkt teleporteren toch de makkelijkste en beste manier van bewegen, maar is het jammer dat er zo weinig aandacht aan de dash is gegeven.
De besturing is overigens niet het enige wat mankeert, want de positie van je wapen is ook onnatuurlijk. In plaats van de natuurlijke houding die de controllers hebben voor vuurwapens, moet je met de bovenkant van de controllers wijzen naar monsters. Hierdoor heb je het gevoel dat je richting de vloer mikt waardoor je jezelf moet aanleren om goed te mikken zodat je wel vijanden raakt.
De game is ondanks alle irritaties toch een van de betere spellen voor VR. De levels zijn niet heel groot dus je kunt goed korte sessies houden. Tegelijkertijd stimuleert het om verder te spelen, omdat de gameplay vloeiend is. Daarnaast wordt het opnieuw spelen van levels beloond omdat er allerlei verborgen voorwerpen te vinden zijn, net zoals in de ‘reguliere’ versie. Het spel is erg spannend omdat je middenin alle demonen staat en tijdens gevechten nooit veiligheid ervaart.
DOOM VFR is een toffe ervaring voor liefhebbers van DOOM en een actievolle achtbaan tot het einde. Helaas is het duidelijk dat de ontwikkelaars niet naar andere succesvolle VR-games hebben gekeken, want zaken zoals de besturing lijken amateuristisch. Zeker van een AAA-game hadden wij meer verwacht. Het spel is met vier uur iets aan de korte kant, maar de ervaring maakt gelukkig een hoop goed. Hopelijk komt er nog een patch om de kinderziektes eruit te halen anders zijn wij toch iets teleurgesteld in zo’n grote studio.