review
Murder on the Orient Express

Murder on the Orient Express is nu verkrijgbaar op Blu-ray en DVD.

Agatha Christie is een van de meest succesvolle auteurs aller tijden. Vooral haar personage Hercule Poirot kan worden gezien als een literaire grootheid, met hoofdrollen in boeken als Murder on the Orient Express en Death on the Nile. De fictieve Belg was goed voor tientallen verhalen, die hun weg vonden naar verschillende media. De werken werden al eerder met veel succes naar het witte doek gebracht en nu is Murder on the Orient Express opnieuw in filmvorm uitgebracht. Net als in het geval van de meest beroemde versie, Sidney Lumets met een Oscar bekroonde verfilming uit 1974, is hiervoor weer een absolute sterrencast verzameld. Maar de grootste diva van het stel is regisseur annex hoofdrolspeler Kenneth Branagh.

In dit klassieke verhaal ziet Hercule Poirot (Kenneth Branagh) zichzelf genoodzaakt om aan boord te treden van de Oriënt-Express, een beroemde trein die van Istanbul naar Dover rijdt. ’s Werelds beste detective komt hier voor een groot mysterie te staan, wanneer een van de reizigers op brute wijze wordt vermoord. Onder de passagiers: professor Gerhard Hardman (Willem Dafoe), gouvernante Mary Debenham (Daisy Ridley), weduwe Caroline Hubbard (Michelle Pfeiffer), princes Dragomiroff (Judi Dench), dokter Arbuthnot (Leslie Odom Jr.), gangster Edward Ratchett (Johnny Depp) en diens assistent (Josh Gad). Naast deze grote namen zien we de Nederlander Merwan Kenzari (Ben-Hur) nog in een kleine rol als conducteur.

Foto: 20th Century Fox

Branagh is geen vreemde van de dubbelfunctie als acteur en regisseur, deze vervulde hij al met wisselend succes voor films als Hamlet (1996) en Jack Ryan: Shadow Recruit (2014). Het is in dit geval een opvallende keuze, aangezien Hercule Poirot een behoorlijk arrogant personage is, dat altijd gelijk heeft en zich dit maar al te bewust is. Branagh toont zichzelf een behoorlijke ijdeltuit door de over-het-paard-getilde detective de volledige film te laten domineren. Vooral omdat de overige personages, en daarmee het daadwerkelijke moordmysterie, ondersneeuwd raken tussen de talloze uiteenzettingen van Poirots genialiteit. Branagh lijkt meer geïnteresseerd in zichzelf en zijn snor dan in het vertellen van een sterk verhaal.

Dit valt het bronmateriaal niet te verwijten. Het in 1934 geschreven mysterie weet de kijker nog steeds te fascineren door de treinreizigers allemaal een sterk motief én alibi te geven. Je wordt vaak op het verkeerde been gezet, totdat Poirot weer voor een heldere ingeving weet te zorgen. Daarbij zorgt de Oriënt-Express zelf voor een sfeervol aura, die ook in deze nieuwe versie goed wordt benut. De productie ziet er prachtig uit, van de art-deco-interieuren tot de stijlvolle kleding van de personages.

Foto: 20th Century Fox

Bij de zoveelste filmadaptie van een bekend verhaal zou je misschien verwachten dat er voor een nieuwe invalshoek is gekozen. Dit is niet het geval, maar eigenlijk weet Murder on the Orient Express zich hierdoor juist te onderscheiden. Niet van haar voorgangers, maar wel van het huidige filmlandschap. We zien niet vaak meer een groot moordmysterie en al helemaal niet in een dergelijk klassieke uitvoering. Dit wordt gecombineerd met een aantal lichthartige momenten, die wat uit de toon vallen maar wel voor een vlot geheel weten te zorgen. Het maakt Murder on the Orient Express tot een luchtige film die op zijn minst weet te vermaken.

Je wordt als kijker al snel uitgenodigd om samen met Poirot de moord te willen oplossen, alsof je samen deelneemt aan een spelletje Cluedo of kijkt naar een aflevering van Baantjer. Murder on the Orient Express weet voor veel intrige te zorgen en je compleet mee te nemen in het mysterie. Het uiteindelijke slot is in deze versie helaas niet zo overtuigend. Door de eerder genoemde lichthartige elementen krijgt het een onbedoeld komische lading, waardoor de onthulling aan kracht inboet. Branagh vergeet serieus te worden wanneer het ergens om gaat. Maar o wat ziet zijn snor er toch goed uit.