review
Super Mario Odyssey

Nintendo sloeg met The Legend of Zelda: Breath of the Wild een nieuwe weg in met de franchise, iets wat door de community met open armen werd verwelkomd. Tijd dus om meer franchises aan te pakken, dacht ook Nintendo. Maar is Super Mario Odyssey met een aantal ingrijpende wijzigingen in combinatie met de immer goede basis ook een echt goede game?

Wanneer je het spel opstart wordt duidelijk dat Nintendo één ding in ieder geval niet gewijzigd heeft, Princess Peach is ontvoerd door Bowser en Mario moet er achteraan om haar te redden. Ook wil Bowser wederom met haar trouwen. Hij kiest er echter voor om Peach niet mee terug te nemen naar zijn eigen koninkrijk, maar om samen met vier weddingplanners op zoek te gaan naar verschillende items voor de perfecte bruiloft.

Het eerste item dat ze oppikken is een Tiara. Dit is echter niet zomaar een Tiara, maar het zusje van Cappy (een soort van trouwhoed). Gelukkig treffen op dat moment Mario en Cappy elkaar en  besluiten ze samen de wereld over te reizen om Peach en de zus van Cappy te redden. Om te kunnen reizen gaat Mario dit keer op zoek naar Super Moon’s, eenn van de verzamelitems die het spel kent. Daarnaast kun je ook in ieder koninkrijk een eigen munteenheid vinden, waarvan er maar een beperkt aantal zijn.

In Super Mario Odyssey is het niet voor het eerst dat Mario er voor kiest een ander pakje aan te trekken. Het verschil is echter dat hij deze niet krijgt door het oppakken van een paddenstoel of ander item, maar door het kopen van kleding in de fashion store met zowel de traditionele Mario-munten als met de lokale munteenheid. In ieder koninkrijk zijn nieuwe outfits te verkrijgen die hem helpen met het verkrijgen van de Super Moon’s. Zonder lokale kleding wordt Mario namelijk niet door iedereen geaccepteerd.

Grafisch is de game een pareltje. Nintendo weet wederom meer uit de Switch te halen dan dat mensen hadden durven dromen. De details van New Donk City en de pracht in de onderwater-wereld van Seaside Kingdom zijn werkelijk fenomenaal. Het misschien wel allerbeste voorbeeld is de T-Rex die velen vermoedelijk al in de trailers hebben gezien. Op verschillende plekken in het spel duikt hij op.

Wat grafisch misschien nog wel meer opvalt en ook daar is de T-Rex het perfecte voorbeeld van, is dat Nintendo verschillende stijlen mixt in het spel. Welke wereld Mario zich ook in begeeft, de T-Rex die er realistisch uit ziet kan er in opduiken. Ook de werelden kennen verschillende steden. New Donk City en Wooded Kingdom zien er bijvoorbeeld heel volwassen uit. Toch past deze gewaagde keus goed bij het spel.

De gameplay in het spel is grotendeels zoals we die kennen van Mario-games. Cappy voegt echter een extra, zeer groot en cruciaal element aan het spel toe. Niet alleen kan Mario ermee gooien om zo verder te komen in de lucht, ook kan hij er een hoop wezens mee controleren. Voor het eerst in de geschiedenis van de Super Mario-reeks, kun je met een Goomba, met Bullet Bill, met Chain Chomp en heel veel andere bekende figuren spelen. Opmerkelijk is wel dat het spel net iets makkelijker speelt in table-top-mode en in TV-mode. In handheld-mode kun je namelijk niet schudden met je Joy Con om een aantal extra bewegingen met Cappy te maken.

Een leuke toevoeging daarnaast is dat er stukken van de verschillende Kingdom’s in 2D te spelen zijn. Geheel in de stijl van de eerste Super Mario Bros. Als laatste is het ook mogelijk om met twee spelers te spelen. De tweede speler neemt dan de besturing over van Cappy en kan met verschillende wezens spelen die in de wereld aanwezig zijn. Dit maakt het spel compleet en zorgt ervoor dat de ervaring voor iedere speler die ook maar een klein beetje van Mario houdt, deze game zal omarmen.