review
FIFA 18

Vorig jaar waren wij vol lof over FIFA 17, die voor het eerst gebruikmaakte van de Frostbite Engine. Deze kennen we van grote series als Battlefield, Need for Speed en wist ook EA’s voetbalserie van nieuw elan te voorzien. FIFA 18 borduurt verder op de stevige fundering en is vooral een evolutie van de editie van vorig jaar.

Dat betekent dat er geen grootse wijzigingen zijn gemaakt, maar vooral subtiele verbeteringen zijn doorgevoerd. Op grafisch vlak lijkt de lichtval nog net iets beter en zijn de stadions nu sfeervoller aangekleed. Op het gebied van gameplay komt de grootste verandering door het anders afgestelde verdedigen. Dit is enigszins moeilijker geworden omdat je minder wordt geholpen; teamgenoten grijpen minder vaak in, waardoor je als speler beter je best moet doen. Dit zorgt ervoor dat je vaak beter met je collectief druk kunt zetten dan een charge uitvoeren, wat toch een stuk realistischer aanvoelt.

Een groot voordeel van dit lastige verdedigen is dat de (computergestuurde) tegenstander hier ook last van ondervindt. Hierdoor zijn de kleine ruimtes een stuk toegankelijker geworden, zowel bij passes als loopacties. Hierdoor kunnen de kwaliteiten van lichtvoetige dribbelaars dit jaar beter worden benut, ook zonder de trucendoos open te trekken. Het laat de gameplay nog net dat beetje realistischer aanvoelen. Voor de spelers die hier niet per se van houden is er gelukkig ook nog de optie om (offline) het klassieke verdedigen te gebruiken, waarbij simpelweg druk kan worden gezet met één knop.

Ook The Journey is weer terug, met een vervolg op de verhaallijn van vorig jaar. De mogelijkheid om Alex Hunter te personaliseren is op verzoek van vele fans toegevoegd. Toch blijven de verhaalopties wat beperkt; je dialoogkeuzes lijken vaak niet of nauwelijks invloed te hebben, waardoor The Journey II meer voelt als het kijken naar een film dan het spelen van een game. Het zou mooi zijn als The Journey en Carriére worden samengesmeden tot één uitmuntende spelmodus, in plaats van twee matige. Carriére heeft wel een kleine verbetering gehad, in de vorm van een nieuwe onderhandel-mechanisme, waardoor het maken van transfers wat interessanter is geworden. Maar ook de populaire modus FIFA Ultimate Team (FUT) heeft er een optie bijgekregen. Het is nu mogelijk om het met jouw persoonlijke team op te nemen tegen computergestuurde elftallen die door Top 100-spelers zijn samengesteld. Dit is een leuke functie voor degenen die zich liever niet aan online-wedstrijden wagen.

Het laat FIFA 18 voelen als een game van uitersten. Op de meeste vlakken is alles tiptop in orde, met de uitstekende representaties van de Britse Premier League en Spaanse La Liga als goede voorbeelden. Helaas is onze eigen Eredivisie weer achtergebleven met een aantal slordige elementen. Gezien de grote hoeveelheid licenties die EA elk jaar weer weet te regelen, is het niet verwonderlijk dat niet alle Eredivisie-spelers helemaal lijken. Dat er bij aanvang van een Eredivisie-carriére compleet verkeerde statistieken bij de clubs worden getoond is dan wel weer onbegrijpelijk. Dit soort details zijn leuk als ze kloppen, maar dan moet dit wel over de gehele linie in orde zijn.