review
Cuphead

Al in 2014 werd Cuphead tijdens de E3 aangekondigd door StudioMDHR. De trailer was destijds niet veel meer dan een tekenfilm, maar dat is ook niet zo gek aangezien de volledige game met de hand gemaakt is. De ontwikkelaars hebben heel goed gekeken naar tekenfilms uit de jaren ’30. Doordat het er allemaal zo vrolijk uitziet en klinkt, zou je bijna denken dat het om platformer gaat. Niet is minder waar, want het gaat hier om een run-n-gun-game die meer te vergelijken is met de Contra-serie. Hoe komt het unieke concept van StudioMDHR uit de verf en was het de lange ontwikkeling waard?

Cuphead en zijn broer Mugman wonen samen op Inkwell Isle onder het toezicht van de Elder Kettle. Ondanks de vele waarschuwingen bezoeken Cuphead en Mugman het casino van de duivel. Ze besluiten een gokje te wagen en doen dat met succes. Teveel zelfs in de ogen van King Dice, de manager van het casino, waardoor hij besluit de duivel erbij te halen. Deze verhoogt de inzet en dat resulteert in de verkoop van hun zielen aan de duivel. De grote baas besluit een deal te maken met de broers en in ruil voor het verzamelen van contracten van andere gedupeerden mogen Cuphead en Mugman hun ziel houden. De Elder Kettle geeft de broers de mogelijkheid om te schieten met hun vingers zodat ze aan hun grote avontuur kunnen beginnen.

Het verhaal is op zich niet heel bijzonder, maar het wordt op een prachtige manier verteld door de handgetekende animaties. Vaak heb je ook echt het idee dat je kijkt naar een tekenfilm uit de jaren ’30 in plaats van een spel uit 2017. Er is enorm veel aandacht besteed aan het creëren van de wereld waarin de broers leven en met succes. Daarnaast speelt muziek een hele belangrijke rol en ook deze doet je denken aan de tekenfilms van vroeger. Zelfs het liedje in het introductiescherm is precies zoals toen en zorgt ervoor dat je zin krijgt om te spelen.

Zoals eerder gezegd, is Cuphead geen platformer. Het is een run-n-gun-game die eigenlijk maar om een ding draait: baasgevechten. Tussen deze gevechten krijg je ook nog een aantal lastige levels die wel wat meer platform-elementen bevatten, maar verwacht zeker geen Super Mario Odyssey. Veel meer dan dat is Cuphead eigenlijk niet. Klinkt simpel toch? Zo lijkt het wel, maar als Cuphead iets niet is dan is het simpel. Het heeft soms nog het meest weg van een game als Dark Souls, maar dan in een hele schattige verpakking. Voordat je aan een confrontatie met een baas begint, kun je de keuze maken tussen gewoon en makkelijk. Maar misschien hadden de ontwikkelaars van Cuphead eerst even een woordenboek moeten raadplegen voordat ze die laatste stand de naam makkelijk gaven. Het meest eenvoudige niveau zorgt namelijk nog steeds voor een enorme uitdaging en had in onze ogen de standaard moeten zijn.

Elke baas vereist weer een andere aanpak. Iets wat heel goed werkt bij de ene kan totaal verkeerd uitpakken bij de andere. Het zal dan ook niet zo vaak voorkomen dat je een baas in een keer verslaat. Gelukkig heb je geen levens en kun je het zo vaak overdoen als nodig is. Hoe hoger de moeilijkheidsgraad, hoe uitdagender de baas. Ook hebben ze allemaal verschillende rondes en transformeren ze naarmate het gevecht vordert. Hoe hoger het niveau, des te meer rondes zul je moeten overleven. Gelukkig heb je de beschikking over verschillende wapens, die je overigens wel zult moeten kopen met de munten die je kunt verzamelen in de run-n-gun-levels. Daarnaast heb je ook nog de beschikking over een superaanval die enorm veel schade kan aanrichten. Het verzamelen van wapens is een must en zorgt ervoor dat je bepaalde levels opnieuw zult moeten doen om voldoende munten te verzamelen. Dat is jammer, want dat voelt op den duur wat repetitief aan.

Een ander punt wat misschien niet nodig was, is de willekeurigheid die aanwezig is bij de eindbazen. Ze doen nooit hetzelfde waardoor elke gevecht anders is. Dit zorgt ervoor dat je altijd een dosis geluk moet hebben om uiteindelijk te winnen. Wat wel heel erg fijn is, is dat je je voortgang kunt zien nadat je verslagen bent. Wanneer je ziet dat je er bijna was, geeft dat weer moed om te beginnen aan je volgende poging. Helaas ontbreekt dit tijdens de gevechten.

Cuphead is een unieke game. Het feit dat het volledig met de hand getekend is, maakt het vooral heel erg bijzonder. Het doet je echt denken aan de bekende tekenfilms uit de jaren ’30. De muziek maakt het daarnaast helemaal af. De hoge moeilijkheidsgraad zorgt er echter voor dat deze game niet voor iedereen is weggelegd. Zelfs op de meest eenvoudige stand is het al vrij lastig. Ben je niet bang voor een uitdaging en hou je van baasgevechten, dan is Cuphead een must-have. Blijf vooral heel ver weg bij deze game wanneer je denkt dat het gaat om een lieve en vrolijke platformer, want dat is het absoluut niet.