Doorgaan naar artikel
Metroid Samus Returns
Joost Klein Middelink
Joost Klein Middelink
Gameredacteur / Bordspellenredactiemanager / Eventmanager
Profiel

Conclusie

Metroid Samus Returns is een spel waarbij Nintendo een ode wil brengen aan 2D-Metroids. Helaas zijn ze voor veilig gegaan waardoor het zelden aanvoelt als een volwaardig deel. Het is een prima tussendoortje, maar doet verlangen naar meer en beter.

Metroid Samus Returns is een hervertelling van het tweede avontuur van Samus Aran waarbij ze naar planeet SR388 reist om de resterende Metroids uit te roeien. Dat avontuur is in 1991 uitgekomen voor de Game Boy en nu wil Nintendo het verhaal beter vertellen. Het spel is nu verkrijgbaar voor alle systemen uit de Nintendo 3DS-familie. Metroid Samus Returns maakt een hoop goed na het geflopte Metroid Prime: Federation Force.

Het spel weet de sfeer uit het tweede deel perfect vast te leggen. De eenzaamheid die Samus ervaart, de vijandelijkheid van de omgeving en de Metroids dragen hier allemaal aan bij. Zo is Metroid Samus Returns niet een directe overzetting van het oude spel, maar een volledig nieuwe ervaring. Dit werkt alleen maar in het voordeel voor spelers, want zo voelt het niet aan als een simpele remake. De omgevingen zijn prachtig en er zijn vele onopvallende, doch leuke, details te vinden in deze vijandelijke wereld. Het 3D-effect voegt een extra dimensie toe aan de grootte van grotten en ruimtes, wat soms imponerend kan zijn.

Samus komt gedurende haar reis allerlei upgrades tegen die haar zullen helpen haar doel te bereiken. Verschillende wapens, vaardigheden of krachten zorgen ervoor dat een voorheen onbereikbaar gebied toch bezocht kan worden. De game lijkt een bepaald patroon aan te houden waarbij men eerst Metroids doodt en dan gebieden verkent waar power-ups te vinden zijn. Daarna zijn de eerder onbereikbare gebieden toegankelijk en begint het weer van voren af aan. Tegen het einde van het spel voelt dit vrij repetitief aan, zeker wanneer de gebieden groter worden. Er zijn maar enkele momenten waarop Metroid Samus Returns uniek durft te zijn, maar dat zijn ook direct de momenten waarop het spel schittert.

Metroid Samus Returns

De kracht van Metroid-spellen is dat de speler zelf leert om de vaardigheden te gebruiken en op zoek gaat naar het volgende doelwit. Bij Metroid Samus Returns blijkt Nintendo echter voor veilig te zijn gegaan. Het spel komt erg traag op gang waarbij pas tegen het einde het gevoel ontstaat dat Samus echt sterker aan het worden is. Ook kom je dan unieke wezens tegen die echt bij Metroid passen. De Aeion-krachten die Samus krijgt, worden hoofdzakelijk gebruikt voor puzzels, maar werken ook bij gevechten. Zo kan men snel schieten of werkt het als een soort schild. Die vaardigheden voelen al snel aan als een extra laag veiligheid die uit gemak gebruikt kan worden. Het is overigens vreemd dat de ‘Ice Beam’ niet stapelbaar is net zoals de rest van de upgrades. Iets wat afwijkt van alle andere Metroid-games.

Zo beschikt Samus ook over een ‘counter’ waarbij vijanden afgeweerd worden om schade aan te richten. Dit werkt geweldig bij lastige vijanden, maar in elke kamer zitten tenminste vijf beesten die allemaal direct aanvallen en allemaal gecounterd moeten worden. Zo niet, dan verliest de speler veel levenskracht of tijd. Sommige wezens richten vrijwel geen schade aan terwijl andere, vaak kleinere wezens, het tegenovergestelde doen. Ook is de diversiteit van monsters ver te zoeken, want de vijanden worden gerecycled tot sterkere varianten, maar zelden komt er een nieuw uniek monster bij. Vijanden veranderen daardoor rap in een irritatiefactor in plaats van een wilde levensvorm, aangezien het spel je forceert te counteren. Aangezien vrijwel elke ruimte vol zit met deze beesten, wordt verplaatsen tussen gebeurtenissen snel vervelend. Samus wordt sterker, maar de wezens ook waardoor deze irritatie niet snel verdwijnt.

Metroid Samus Returns

Metroid Samus Returns vult het gat van het lange wachten op een 2D-Metroid. De sfeer van de omgevingen en de besturing zijn geweldig. Echter de counter, eentonige vijanden en missende diepgang zorgen ervoor dat het toch een klein beetje een bittere nasmaak achterlaat. Daardoor is Metroid Samus Returns een prima tussendoortje, maar weet niet de hoogte te bereiken van de andere 2D-Metroids. Ondanks alle gebreken is het, zeker aan het eind, een erg goed spel. Het is wel jammer dat Nintendo voor veilig is gegaan. Hopelijk komen ze ooit nog met een volwaardige 2D-Metroid die exact het gevoel weet te bevatten waar wij allemaal naar verlangen.