review
Monster Hunter Stories

Als je een klassieke Monster Hunter-titel verwacht, zit je met Monster Hunter Stories verkeerd. De hardcore gameplay hebben de mensen bij Capcom laten liggen om een spel te maken gericht op een jonger publiek. Zo is de speler altijd een kind. Bovendien is het nu de bedoeling vrienden te worden met ‘monsties’ in plaats van op ze te jagen. Toch is Stories het proberen waard.

In Monster Hunter Stories speel je niet een ‘monster hunter’, maar een ‘monster rider’. Je kunt de wezens temmen en op ze rijden. Elk heeft zijn eigen vaardigheden. Zo kan de velocidrome springen om naar onbereikbare gebieden te komen. De lagombi daarentegen kan verzamelbare paddestoelen detecteren en sommige stenen kapot slaan om een doorgang te creëren. Het is vergelijkbaar met de HM’s in Pokémon-spellen en net zoals in Pokémon hoort de speler een vriendschappelijke band te vormen met zijn monsties. Dit alles geeft het spel een luchtige sfeer waarin je op je gemak de wereld kan gaan verkennen.

Wanneer je een monsternest vindt, kun je daar een ei oppakken. Elke keer dat je dat doet, zal een metgezel je vertellen hoe sterk hij ruikt (hoe zeldzaam het is) en hoe zwaar het is (hoe sterk het beestje is binnen zijn soort). Het ideale ei heeft dus een sterke geur en is erg zwaar. Je krijgt een paar pogingen een beter monster te krijgen, maar op een gegeven moment zijn ze op. Wanneer ze opraken is onbekend, dus het is een beetje gokken. Ook kun je, als je de eieren goed kent, aan het patroon van vlekken min of meer zien wat erin zit.

Tenslotte vlucht een wild monster soms naar zijn nest. Hier vind je gegarandeerd een ei van het type dat wegrende. Dit terugtrekken kan de speler beïnvloeden door het beest op een bepaalde manier te verslaan of door verscheidene voorwerpen te gebruiken. Zo is het mogelijk specifieke monstereieren te zoeken. Het verzamelen van deze monsties is het sterkste punt van het spel en het is erg leuk om je verzameling op te bouwen.

Gevechten gaan nu in rondes. Voor een ronde kiest de speler wat hij wil doen. Als hij geen concreet bevel heeft voor zijn monstie zal die zelf een besluit nemen. Wel krijgt de speler te zien wat zijn partner van plan is zodat je nog de kans hebt om het te veranderen. Normale aanvallen bestaan in drie soorten: power, speed en technical. Deze technieken hebben een steen-papier-schaar-relatie. Power wint van technical, technical wint van speed en speed wint weer van power. Mochten twee personages directe aanvallen uitwisselen, dan zal de winnaar bonusschade aanrichten en de verliezer slaat juist minder hard. Verder zijn er nog speciale vaardigheden die gebruikt kunnen worden, voorwerpen zoals een potion om jezelf of je monstie te genezen en combo’s afhankelijk van het type wapen.

Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar het is erg simpel, te simpel zelfs. Er is weinig diepgang, waardoor de gevechten een beetje aan de saaie kant zijn. Elk monster heeft een voorkeur voor een van de drie aanvalssoorten en dat maakt ze redelijk voorspelbaar. Dit is vooral teleurstellend tegenover de intrigerende gevechten die de originele Monster Hunter-serie altijd had. Daar was het altijd zaak dat je de verscheidene monsters kende. Je manier van vechten moest erop worden aangepast.

Tenslotte is er nog het verhaal. De hoofdserie liet dat altijd achterwege, maar in Monster Hunter Stories zit het er wel degelijk in. Dat is ook niet zo gek als we naar de titel kijken. In Stories is er een mysterieus fenomeen, de ‘black blight.’ Monsters die ermee in aanraking komen, worden aggressief en ze kunnen elkaar ermee besmetten. Omdat jij een monster-rider bent, wil je de beesten niet doden, maar doordat de blight ze zo aggressief maakt, heb je soms geen keuze. Daarom moet je op zoek gaan naar de oorzaak en er een oplossing voor vinden.

Het verhaal opzich is niet heel sterk, maar het contrast tussen jou en je mederider Cheval wordt er wel door uitgelicht. Beide personages hebben wat verloren door de blight, maar waar Cheval meer uit lijkt te zijn op wraak en niet meer gelooft in vriendschap met monsters, tracht de speler nog altijd een band te vormen met zijn metgezellen en wilde beesten te beschermen.

Mocht je na het lezen van deze review nog niet weten of Monster Hunter Stories iets voor jou is, dan is er nog de gratis demo. Deze is te vinden in de Nintendo eshop. Het bevat de eerste drie uur aan gameplay en als je het spel dan toch koopt, wordt je voortgang gewoon overgezet. Een gratis manier om het spel te proberen dus en je hoeft niet eens een stuk opnieuw te spelen.