review
Dragon Quest: Heroes 2
Conclusie
Dragon Quest Heroes 2 ziet er goed uit in HD, maar helaas zijn het verhaal en de gameplay niet zo goed uitgewerkt als het visuele aspect. Het gaat niet veel verder dan 'button bashen' en dit wordt erg repetitief. De personages zijn leuk en soms zelfs grappig ontworpen, maar de soundtrack is van zeer lage kwaliteit en is soms zelfs irritant. Als je speelt voor een interessant verhaal met diepgang dan zouden we deze zeker laten staan.Het is bijna anderhalf jaar geleden dat het eerste deel van Dragon Quest: Heroes uitkwam. Nu komt Square Enix met Dragon Quest: Heroes 2, net als zijn voorganger een hack-and-slash-game.
In het verhaal van Dragon Quest: Heroes 2 speel je één van de twee hoofdpersonages (neef of nicht). Terwijl jullie elkaar na een lange tijd weer ontmoeten, wordt hun stad na jaren van vrede aangevallen door het buurland. Je gaat onderzoek uit en probeert de reden achter deze oorlog te ontrafelen, waarbij de zeven koninkrijken van de ondergang gered dienen te worden. Onderweg kom je allerlei types tegen die je helpen bij je zoektocht.
Je komt hierbij al snel aan in Accordia, de hoofdstad van alle koninkrijken, waar de High King woont. Dit is de centrale hub van het spel, hier kun je items kopen, het team aanpassen of abilities levelen. Dit is tevens een minpunt; wat je ook doet in de game, je zult hier vaak terug naartoe moeten. Wanneer je met een wapen bijvoorbeeld genoeg punten hebt gespaard, en de abilities wilt levelen, kan dit alleen in Accordia. Zelfs het opslaan van de game moet in die hoofdstad gebeuren. Het is jammer dat ze hiervoor niet meerdere trainers of save-locaties op verschillende plekken hebben neergezet.
Dragon Quest: Heroes 2 is in 2016 al uitgekomen op de PlayStation 3 en Vita en komt dit jaar in HD uit voor de PlayStation 4, Nintendo Switch en pc. Deze nieuwe versie ziet er erg goed uit en loopt soepel op een framerate van 60 fps. Dat het er goed uit ziet, komt onder andere door de grappige en mooie figuren die uit de pen van Akira Toriyama (o.a. Dragon Ball Z) komen. Van serieuze personages tot rovers met een zak met googly eyes over het hoofd, alles is zeer gevarieerd. Het grappige effect van het vliegende blobje dat je overal naartoe volgt valt ook niet te vergeten. In tegenstelling tot de meeste Engelse nasynchronisaties van Japanse spellen, passen de stemmen goed bij de personages.
Daarentegen is de soundtrack minder indrukwekkend, doordat het lijkt alsof hetzelfde nummer constant wordt herhaald. Het is geen sfeermakende muziek, maar meer een achtergrondgeluid dat slechts de stilte moet doorbreken. Hier had meer aandacht aan besteed mogen worden, bijvoorbeeld door van toon te veranderen op het moment dat je een eindbaas gaat aanvallen, of het opneemt tegen hordes vijanden.
Een ander minpunt is dat de speler snel verveeld kan raken, omdat de acties tegen vijanden een beperkt aantal moves per combo kennen. Pluspunt is dan wel dat wanneer je genoeg combo’s en damage hebt gedaan, je kan overgaan naar de all out-modus. Hierin verander je in een soort Super Saiyan en richten je aanvallen meer schade aan, met als afsluiter een beweging die bijna alle vijanden in één keer van kant maakt. Wanneer dit allemaal aanvoelt alsof je het te vaak hebt gedaan, is er altijd de mogelijkheid te wisselen met iemand in je party, zodat je een heel nieuw personage krijgt met andere moves. Ook een positief punt. Dit zorgt ervoor dat je niet heel snel klaar bent met het repetitieve vechten in Dragon Quest: Heroes 2.