review
The Legend of Zelda: Breath of the Wild

Iets meer dan een week geleden verscheen The Legend of Zelda: Breath of the Wild voor zowel de Wii U als de Nintendo Switch. Wij hebben de game op beide platformen gespeeld, maar het overgrote gedeelte op de Switch volbracht. De game ziet er op de Nintendo Switch net iets beter uit, vooral bij vergezichten valt dit op. Maar aangezien er verder geen substantiële verschillen in het spel zitten zullen we geen vergelijkingen maken.

Let op, deze recensie van The Legend of Zelda: Breath of the Wild kan kleine spoilers bevatten. Hoewel we dit tot een minimum beperken, kunnen we bepaalde vernieuwingen niet onbenoemd laten.

Alweer twee jaar geleden maakte Nintendo bekend te willen breken met een aantal Zelda-tradities door The Breath of the Wild te benaderen als volledig nieuwe game. Natuurlijk zijn Zelda, Link en zelfs Ganon van de partij en kom je heel veel bekende personages en rassen tegen, maar dat is positief. Want die bekende zaken laten de speler toch thuis voelen in Hyrule, ondanks het breken met tradities zoals het lineaire karakter van de game en, belangrijker nog, het dungeon-systeem zoals we dat kennen.

Daarmee hebben we één van de grootste veranderingen direct te pakken. Geen echte dungeon’s meer zoals we die kennen. Dus niet op zoek naar zes tot acht plekken op de kaart, waar je sleutels, wapens, een map, een kompas en een bosskey gaat zoeken. Wel zijn er meer dan honderd shrines waar je heldenbollen kunt halen. Die zijn vervolgens weer in te leveren voor hartjes of extra stamina. Geen noodzaak overigens: er is een speler die het spel binnen drie uur heeft uitgespeeld, terwijl wij er ondertussen tientallen uren in hebben zitten.

Deze shrines voelen absoluut als mini-dungeons, maar hebben als nadeel dat ze er allemaal ongeveer hetzelfde uitzien. Dit echte dungeon-gevoel komt er dan ook niet door terug. In het begin zal dit wennen zijn, maar wanneer je het spel wat beter doorkrijgt zul je ook de eerste Giant bezoeken. De Giants zijn vier grote mechanische wezens die vroeger Hyrule beschermden, maar aan het begin van het spel zijn overgenomen door Ganon. Deze Giants zorgen er uiteindelijk alsnog voor dat dit gevoel, op een overigens frisse en nieuwe manier er wel weer is. Want het is geen traditionele dungeon zoals eerder omschreven, maar wel een enorme puzzel met een baas aan het einde.

Het ontbreken van dungeons en de toevoeging van de shrines zijn slechts twee van de vele vernieuwingen. Een andere zeer belangrijke verandering is het wapensysteem. Om te beginnen zijn veel van de wapens niet aanwezig in het spel. Dit voelt misschien als een achteruitgang, maar dat is het zeker niet. Met dank aan de Sheikah Slate, een soort van tablet waarop je kaart terug te vinden is en informatie staat over zaken die je tegenkomt, heb je ook nieuwe vaardigheden en wapens, waardoor dit wordt gecompenseerd. Daarnaast bevat deze dus vaardigheden als het maken van bommen en een magnetische energie. Vervelender is dat alle wapens kapot kunnen. Het levert meer dan eens frustratie op wanneer in een gevecht je zwaard (of steekwapen), je boog of je schild er mee ophouden. Zeker wanneer je niet voldoende nieuwe wapens bij je draagt.

Om in The Legend of Zelda: Breath of the Wild intense acties, zoals rennen, klimmen of zwemmen, uit te voeren heb je stamina gekregen. Helaas is dit vanaf het begin nogal weinig en alhoewel je met de heldenbollen in plaats van hartjes ook stamina kunt kopen, voegt dit slechts een zesde toe aan je balk. Dat is met momenten best lastig en vervelend, zeker wanneer je net niet die berg op kunt komen. De prachtige landschappen en de mooie graphics doen dit echter bijna altijd weer direct vergeten. Het spel ziet er (zeker op de Nintendo Switch) echt prachtig uit.

De laatste echt grote vernieuwing is het craft-systeem. Voor het eerst krijg je als speler de mogelijkheid om veel van de elementen die je vindt mee te nemen (insecten, wild, kruid, planten) en die direct op te eten, maar ook om er drankjes van te maken. Wanneer je bijvoorbeeld een koud gebied in moet, kun je een drankje maken om je warm te houden. De opties lijken bijna eindeloos. Dat is een absoluut pluspunt, want voor liefhebbers van het systeem is het een ware toevoeging, maar wil je niet craften dan kun je ook gewoon simpel de zaken gebruiken zoals ze zijn.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild is een game waar mensen jaren op hebben gewacht en dat was terecht. Het enige echte minpunt is dat alle wapens maar kapot blijven gaan (soms zelfs iets te snel), maar wanneer je in alle vrijheid Hyrule verkent merk je dat niet meer en wil je alleen maar meer, meer, meer.