review
Mass Effect: Andromeda

BioWare is een zeer bekende naam en heeft inmiddels heel wat bekende games op zijn cv staan. Spellen als Baldur’s Gate, Dragon Age: Inquisition en Star Wars: Knights of the Old Republic komen allemaal van deze Canadese ontwikkelaar. In 2007 is BioWare overgenomen door EA en een jaar later kwamen ze met het eerste deel in de Mass Effect-serie.

Mass Effect: Andromeda is alweer het vierde deel in deze succesvolle reeks. Het vorige deel stamt uit 2012 en heeft behoorlijk wat negatieve kritiek gekregen vanwege de drie verschillende keuzes voor het einde van Mass Effect 3. Mass Effect: Andromeda gaat niet verder waar het vorige deel gebleven is, maar BioWare heeft gekozen voor een compleet nieuw verhaal. Is dat een goede keuze geweest en weet het de fouten van Mass Effect 3 een klein beetje goed te maken?

Mass Effect: Andromeda begint in het jaar 2185 en speelt zich af tussen de gebeurtenissen van het tweede en derde deel. De Alliance heeft zich gerealiseerd dat de Melkweg te kwetsbaar is voor kwaadaardige buitenaardse rassen. Daarom werd er besloten om op zoek te gaan naar een nieuw gebied, in het Andromedastelsel, waar de rassen van de Alliance zich konden vestigen. Dit doel leidde tot het oprichten van het Andromeda Initiative. Vier grote ruimteschepen (Arks) en een gigantisch ruimtestation begonnen aan een 600-jarig durende reis die moest eindigen bij een reeks planeten die geschikt zouden kunnen zijn voor de rassen van de Alliance.

Wanneer de Ark Hyperion aankomt bij Habitat 7, blijkt dat er een mysterieuze substantie om de planeet hangt, genaamd de Scourge. Habitat 7 zou als nieuwe thuishaven moeten dienen voor de mensheid, maar de planeet blijkt enorm instabiel en giftig. Maar wat nog veel erger is, is dat er een vijandig alien-ras aanwezig is op de planeet, de Kett. Na de ontmoeting met de Kett, die uitloopt op een vuurgevecht, gaan Ryder en de rest van het team terug naar de Hyperion. Eenmaal aangekomen zetten ze koers naar het ruimtestation Nexus, die zou moeten dienen als een soort van verzamelplaats voor de Arks.

In het begin van het spel krijg je de keuze tussen Scott of Sara Ryder. Wat betreft vaardigheden zit er geen verschil tussen deze broer en zus, maar het is meer de keuze of je met een man of vrouw wilt spelen. Ryder is een Pathfinder en heeft als taak planeten te bezoeken om zo te kijken of ze bewoonbaar zijn of niet. Het was natuurlijk niet nodig, maar het is een leuke toevoeging dat je zelf een keuze kunt maken tussen deze twee protagonisten.

Gelijk vanaf het begin wordt duidelijk dat Mass Effect: Andromeda te kampen heeft met een aantal eigenaardige bugs. Iets dat gelijk opvalt, zijn de gezichtsanimaties die soms vrij lachwekkend zijn. Ook komt het weleens voor dat er zwevende lichamen zijn en dat er personages uit het niets verschijnen. Eigenlijk mogen dit soort dingen niet voorkomen in een AAA-titel en zeker niet omdat BioWare en EA meer dan 5 jaar aan deze game hebben gewerkt. Er zitten een aantal bugs in die het spelplezier voor korte tijd kunnen beïnvloeden, maar met name de gezichtsanimaties vallen na een tijdje niet eens meer op.

Net zoals in de vorige delen, draait Mass Effect: Andromeda voor een groot deel om het verhaal en ook deze keer zit dat weer goed in elkaar. Het zit vol met interessante dialogen waarin je ook nog eens regelmatig keuzes moet maken over welke reactie je geeft. Daarnaast zit het spel vol met aansprekende personages en allerlei verschillende soorten buitenaardse rassen. Niet elk personage dat je tegenkomt is even diep uitgewerkt, maar degene die ertoe doen zijn dat gelukkig wel. Ze zijn geloofwaardig, zelfs met de vreemde gezichtsanimaties, en je krijgt ongetwijfeld een band met ze.

Mass Effect: Andromeda is een action-RPG en bij dit soort spellen is het gebruikelijk dat je het personage gaat ontwikkelen. Dit doe je door het verzamelen van zogenaamde skill points. Deze punten kun je gebruiken om specifieke eigenschappen van je personage te versterken. Je bent helemaal vrij om te kiezen hoe je deze skill points inzet. Zo kun je dus helemaal zelf bepalen wat voor soort personage je gaat ontwikkelen. Zo kan het zijn dat je het personage zo maakt dat het uitermate geschikt is voor close combat, of juist het tegenovergestelde. Dit gaat allemaal vrij eenvoudig en behoeft gelukkig weinig uitleg.

Naast de verschillende eigenschappen, heb je ook nog de beschikking over verschillende profielen. Ryder werkt samen met een kunstmatige intelligentie genaamd SAM. Samen hebben ze een soort van band, waarmee SAM Ryder fysiek behoorlijk kan versterken. Door gebruik te maken van profielen heb je invloed op welke eigenschappen versterkt worden. Het vrijspelen van deze profielen doe je door het uitgeven van skill points. Het gebruiken en wisselen van profielen is vrij eenvoudig en is een fijne toevoeging aan deze game. Wanneer je bijvoorbeeld in een gevecht wisselt van profiel, kan dit ervoor zorgen dat je ineens meer kogels tot je beschikking hebt of dat je minder kwetsbaar bent.

In de vorige delen van Mass Effect speelde tactiek nog een behoorlijk rol als het ging om combat. In Mass Effect: Andromed is meer aandacht gegeven aan snelle actie dan aan tactiek, waardoor de gevechten meer weghebben van bijvoorbeeld een spel als Gears of War. Dit zorgt ervoor dat ze een stuk minder log aanvoelen en dat is lang niet altijd verkeerd. Er zijn enorm veel verschillende wapens in Mass Effect: Andromeda en ze hebben allemaal zo hun voor- en nadelen. De bediening is eenvoudig en voelt erg soepel aan. Er is echter wel een klein minpuntje aan het gevechtssysteem en dat is het automatisch dekking zoeken wanneer je dicht in de buurt van een object komt. Dit kan ervoor zorgen dat je midden in een gevecht dekking zoekt terwijl dat niet te bedoeling is, maar het omgekeerde is nog veel vervelender. Het was beter geweest als ze hier hadden gekozen voor een soortgelijk systeem als in Gears of War.

De wereld van Mass Effect: Andromeda is gigantisch groot. Wanneer je weer een prachtig nieuw gebied bezoekt, maakt je hart toch vaak wel een klein sprongetje. Dit alles is ook mede te danken aan de prachtige muziek en de geluidseffecten in de game. Ook  de prestaties van de stemacteurs zijn van een behoorlijk hoog niveau en je kunt merken dat BioWare kosten nog moeite heeft gespaard. Dit alles maakt van Mass Effect: Andromeda een audiovisueel spektakel dat we nog niet eerder hebben gezien in de Mass Effect-serie.

Mass Effect: Andromeda heeft helaas last van een valse start; vreemde gezichtsanimaties en andere rare bugs zijn aanwezig in het spel. BioWare en EA hebben meer dan 5 jaar aan deze game kunnen werken en daarom mag je eigenlijk verwachten dat dit soort dingen niet aanwezig zijn in een AAA-titel. Maar Mass Effect: Andromeda is veel meer dan de veelbesproken bugs: het is een gigantische open wereldgame waar je gemiddeld zo’n 60 uur mee bezig bent. Er zijn talloze gebieden en rassen die je kunt ontdekken in het Andromedastelsel. Daarnaast heeft het ook nog eens een goed verhaal, soepele gameplay en prachtige audio en het zou zonde zijn om het spel af te rekenen op zaken die te verhelpen zijn met een aantal updates. BioWare en EA hebben gekozen voor een compleet nieuw avontuur en dat is een goed iets, want zo heeft iedereen een kans om een begin te maken aan de fantastische Mass Effect-serie.