review
Café Society

Café Society is nu te koop op DVD.

Regisseur Woody Allen is ondanks zijn leeftijd nog zeer actief en maakt ongeveer een film per jaar. De laatste tijd wat minder succesvol, op Midnight in Paris en Blue Jasmine na, maar Café Society is zijn beste werk sinds lange tijd

New Yorker Bobby (Jesse Eisenberg) trekt naar Los Angeles om het te maken in de filmwereld. Zijn oom, studiobaas Phil Stern (Steve Carell) neemt hem onder zijn vleugel en laat hem rondleiden door zijn secretaresse Vonnie (Kristen Stewart). Bobby wordt verliefd, maar er is een probleem: Vonnie heeft al een relatie met een getrouwde man. Verschillende gebeurtenissen zorgen ervoor dat Bobby terugkeert naar New York. Hier gaat hij werken in de nachtcub van zijn malafide broer Ben (Corey Stoll) en ontmoet hij de mooie Veronica (Blake Lively). Maar dan loopt plots het verleden de nachtclub binnen.

De herkenbare stijl van Woody Allen, van de simpele opening credits tot de mono-soundtrack, past perfect bij het onderwerp van klassiek Hollywood. De film is prachtig geschoten en laat de tijdsperiode er niet alleen mooi, maar ook geloofwaardig uitzien. Het geheel wordt stijlvol afgemaakt met een heerlijke piano-soundtrack.

De regisseur lijkt in Jesse Eisenberg (Batman V Superman) zijn evenbeeld te hebben gevonden, Het personage Bobby doet sterk denken aan een jonge Woody Allen. Vooral een van de vroege scènes, waarin Bobby een prostituee inhuurt en een hoop gekibbel ontstaat, lijkt zo uit een Allen-film uit de jaren ’70 te komen. Van de overige acteurs weten Steve Carell (The Big Short) en Blake Lively (The Shallows) het meeste indruk te maken. Ook Kristen Stewart (American Ultra) is goed, maar voelt in haar gedrag een tikkeltje te modern. Voor fans van Twin Peaks is de verschijning van Laura Palmer-actrice Sheryl Lee een leuk detail.

Allen zit zelf ook weer in zijn film, ditmaal in de vorm van een voice-over. Hoewel dit niet zo storend is als bijvoorbeeld Quentin Tarantino in The Hateful Eight komt het vaak over als overbodig. De film heeft een lekker tempo, maar dit zorgt er af en toe voor dat scènes niet de gewenste impact hebben en de vergane tijd niet echt voelbaar is. We kunnen uit het verhaal opmaken dat er meerdere jaren verstrijken, maar zo voelt het niet. Gelukkig zijn dit slechts kleine puntjes van kritiek en heeft Café Society verder genoeg te bieden.