review
Dead Rising 4

In de nieuwste Dead Rising keert Frank West terug als hoofdrolspeler. De man die in bijna alle delen een rol speelt, behalve in Dead Rising 3. Dead Rising 4 speelt zich 16 jaar na het origineel af en Frank West is inmiddels een man op leeftijd. Voor de mensen die hem niet kennen: Frank West is een freelance persfotograaf met behoorlijk wat aanzien. Omdat het wat rustiger is geworden met de opdrachten geeft hij tegenwoordig les.

Het verhaal begint met een bezoek van oud-student Vicky “Vick” Chu. Vicky weet Frank over te halen om samen met haar een militaire basis te gaan onderzoeken in Willamette, Colorado. Wanneer ze eenmaal binnen zijn komen ze erachter dat het leger deze locatie gebruikt om te experimenteren met zombies. Helaas worden ze ontdekt en is Frank genoodzaakt om undercover te gaan. Hij wordt namelijk beschuldigd van misdaden tegen de regering. Hij pakt dit goed aan en past zelfs zijn naam aan naar het onherkenbare Frank East. Jammer genoeg krijgt Frank na 6 maanden toch een bezoekje van agent Brad Park, medewerker van Zombie Defence and Control. Hij komt niet om Frank te arresteren, maar vraagt om zijn medewerking in een onderzoek. In ruil hiervoor wordt zijn naam gezuiverd en krijgt hij exclusieve rechten tot het verhaal.

Zoals je ziet heeft de story mode – hoe kan het ook anders – ook echt een goed achtergrondverhaal. Hier behandel je zes verschillende cases, die gemiddeld zo’n 3 uur in beslag nemen. In Dead Rising 3 had je nog de mogelijkheid om het verhaal in co-op te spelen, maar Capcom heeft er voor gekozen om dat in dit deel weg te laten. Je zult het dus helemaal alleen moeten voltooien. Een gemiste kans, want juist dit soort spellen zijn leuk om met z’n tweeën te doen.

Tijdens deze cases word je flink op de hielen gezeten door hordes zombies. Het is de bedoeling dat je alle zombies afmaakt die je tegenkomt. Dit doe je natuurlijk niet met je blote handen, maar met alle mogelijke voorwerpen die je tegenkomt. Van simpele stukken hout tot spelcomputers, je kunt het zo gek niet bedenken. En alsof dat niet genoeg is, heb je ook nog de mogelijkheid om een aantal van deze wapens te combineren tot een soort van superwapens. Dit kan overigens alleen nadat je de blauwdrukken van deze wapens hebt gevonden. Absolute favoriet onder deze superwapens is de Gandelf, een kabouter op een speer die sterren schiet. De diversiteit in wapens is een belangrijke factor waarom Dead Rising 4 zo leuk is om te spelen.

Het komt voor dat je stukken tegenkomt waar de zombie-dichtheid wat aan de hoge kant is. Het is dan aan te raden om op zoek te gaan naar een voertuig en deze er dwars doorheen te rijden. Speelgoedauto’s, driewielers, rolstoelen, Segways en nog veel meer voertuigen behoren tot de mogelijkheden. Net zoals bij de wapens heb je ook hier de mogelijkheid om combinaties te maken. Voertuigen zijn minder belangrijk voor het spel dan wapens, maar het is wel erg leuk om ze te gebruiken. Het omverrijden van zombies met een driewieler gaat niet snel vervelen.

Een andere mogelijkheid om het op te nemen tegen een grote groep zombies of sterkere vijanden is een Exo suit. Deze kun je vergelijken met een soort van Mech-uitrusting. Wanneer je een Exo suit gebruikt beschik je tijdelijk over superkrachten en ben je in staat om zware objecten op te tillen. Helaas gaat dit pak maar maximaal een minuut mee. De toevoeging van de Exo suit is leuk, maar niet meer dan dat. Ze zouden goed van pas kunnen komen bij de wat zwaardere tegenstanders, maar juist op die momenten zijn ze niet in de buurt.

Dead Rising 4 beschikt over een goed verhaal, veel wapens en driewielers, maar wat het spel echt bijzonder maakt is de humor. Alles in Dead Rising 4 is bedekt met een flinke laag humor. En dan niet alleen de verschillende dialogen en cutscenes, maar echt alles tot in het kleinste detail. Zo kun je bijvoorbeeld een pinguïnhoofd opzetten, vechten in een jurk en zijn sommige wapens te absurd voor woorden. En dat is het mooie aan dit spel, het is allemaal niet al te serieus. Dat zorgt ervoor dat het spel niet snel gaat vervelen, ook al zijn de gevechten soms wat eentonig.

Naast de story mode beschikt Dead Rising 4 ook nog over multiplayer. Waar de meeste spellen zich tegenwoordig richten op multiplayer, lijkt bij Dead Rising 4 de meeste aandacht naar singleplayer te zijn gegaan. In de multiplayer modus kun je met 4 mensen tegelijk een missie uitvoeren. Deze missies zijn minder uitgebreid dan in de story modus en het komt dus vooral neer op zoveel mogelijk zombies afmaken. De multiplayer modus moet eigenlijk het gat vullen dat het schrappen van de co-op modus heeft gecreëerd. Maar de multiplayer modus gaat eigenlijk vrij snel vervelen, omdat het de humor mist die in de story modus wel aanwezig is. Het is leuk dat de multiplayer aanwezig is, maar het is niet de reden waarom je Dead Rising 4 zou moeten kopen.