review
Battlefield 1

Het moment is eindelijk daar. De nieuwe shooter van Electronic Arts en DICE is beschikbaar voor iedereen. Veel gamers kijken al sinds de aankondiging uit naar Battlefield 1 en ook de beta werd massaal gespeeld. Na de aankondiging waren velen laaiend enthousiast over de setting waarin de shooter zich afspeelt. We gaan dit keer namelijk zo’n honderd jaar terug in de tijd naar de Eerste Wereldoorlog.

We zullen aftrappen met de singleplayer van Battlefield 1. Deze singleplayer is wat anders dan we gewend zijn van de serie. Zo is er niet één hoofdrolspeler in wiens huid je kruipt om de “held” uit te hangen, maar zijn het vijf verschillende korte verhaallijnen, oftewel ‘War Stories’. Daarbij speel je in elke War Story, bestaande uit een aantal hoofdstukken, een ander personage. In een van de verhalen speel je de rol van tankbestuurder. Dit is jouw taak en je zult dan ook behoorlijk wat tijd in de tank doorbrengen. Zo af en toe ga je naar buiten om de tank te repareren of om op subtielere wijze de vijand te onderscheppen.

Door de verhalen heen heb je met verschillende personages te maken die de Eerste Wereldoorlog hebben meegemaakt. Deze komen ook al kort in beeld wanneer je de game voor de eerste keer start. In een prachtige intro speel je door de ogen van een oorlogsveteraan, maar zal op den duur sneuvelen omdat je zonder kogels zit of omdat er te veel vijanden op je afkomen. Na het sterfmoment zie je de namen en geboorte- en sterftejaar wat een extra impact geeft, gezien de meeste nog maar jonge knapen waren. De omgeving en de setting waarin Battlefield 1 zich afspeelt ziet er spectaculair uit. Het geeft je echt het gevoel dat je ver terug in de tijd in een strijd bent beland waarin je vecht voor je leven en die van anderen. Daarnaast zijn de verhalen aangrijpend en laten je zien dat de Eerste Wereldoorlog echt geen pretje was.

Liefhebbers van een goed verhaal en een leuke setting zullen hier al gauw enkele uren in verzeild raken. Helaas zullen ze dan ook al gauw richting het eind lopen van deze singleplayer modus. Na een uurtje of zes goed doorspelen heb je all verhalen en hoofdstukken achter de rug. Dit is erg kort, maar krachtig. Nu is de kracht van de Battlefield-games voornamelijk de mutliplayer en ook deze is zoals we gewend zijn van de serie. Enorme veldslagen in zowel voertuigen als ter paard of met de benenwagen vinden plaats in negen verschillende maps. In de laatste delen uit de Battlefield-serie zijn vrijwel elke keer dezelfde multiplayermodi gebruikt. De bekendste hiervan zijn ‘Conquest’ en ‘Rush’. In Battlefield 1 zijn er een tweetal modi aan toegevoegd, namelijk ‘Operations’ en ‘War Pigeons’.

War Pigeons kan het best worden vergeleken met een ‘Capture the Flag’ dat in veel andere multiplayer shooters wordt gebruikt. Alleen verover je nu geen vlaggen, maar dien je in het bezit te komen van een duif die ergens in de map is geplaatst. Eenmaal in het bezit van de duif dien je deze op een aangegeven plek vrij te laten om artillerie op de vijand af te sturen. Tijdens dit moment ben je erg kwetsbaar want elke vijand gaat op zoek naar deze duif en zal je al gauw onder vuur gaan nemen. Het is hierbij erg van belang dat je teamgenoten je in bescherming nemen om als winnaar uit de ronde te komen. De maps zijn vrij compact en de speelsnelheid ligt hoger dan in andere multiplayermodi.

In Operations lijkt de speelwijze veel weg te hebben van de bekende modus Rush. Twee grote teams nemen het tegen elkaar op en de bedoeling is dat het aanvallende team twee punten veroverd om verder te gaan. Het is uiteraard de taak aan het verdedigende team om dit te voorkomen. Wanneer de eerste ronde is gespeeld wordt er gekeken of de teams ondersteuning krijgen van de ‘Bohemoth’-voertuigen. Wanneer het aanvallende team bijvoorbeeld geen kans maakt om in de buurt van een overwinning te komen kan het zomaar zijn dat er een Zeppelin over het slagveld zweeft om zo meer balans te creëren en de vijand van boven af onder vuur neemt. Het toevoegen van dergelijke ondersteunende voertuigen is een leuk onderdeel van de game en brengt een goed balans in de game. Hoewel de voertuigen misschien wat te krachtig zijn, komt het zelden voor dat ze het potje kapot maken door iedereen keer op keer neer te schieten. De potjes in Operations kunnen vrij lang duren omdat het spel op en neer gaat tussen aanvallers en verdedigers. Wanneer je bijna één uur hebt gespendeerd aan één enkele game Operations, voelt een overwinning des te beter.

De twee nieuwe modi zijn een leuke toevoeging aan de serie waarvan Operations de meest interessante is van de twee. Persoonlijk verwacht ik dat Operations voldoende potentie heeft om volop gespeeld te worden. War Pigeons zal eerder worden gekozen wanneer je tussendoor even vlug een potje wilt knallen. Daarnaast zijn ook de bekende modi aanwezig als Team Deathmatch, Conquest, Rush en Domination. Elk van deze modi brengt zijn eigen spelvorm waarbij ook enkele onderdelen wel of niet beschikbaar zijn. Dit wordt puur om het balans gedaan. Zo is het bij Rush bijvoorbeeld niet mogelijk om in een vliegtuig te stappen. Dit omdat je een klein gedeelte van de map gebruikt en jezelf en je team vooruit werkt naar het volgende gedeelte van de map. In grote veldslagen als Conquest, waarbij 64 spelers tegelijkertijd aan kunnen deelnemen, worden veelal grote maps gebruikt en hierin is dan ook alles beschikbaar.

Als we naar de voertuigen kijken dan is dit redelijk goed in balans, al lijkt het erop dat de tanks te krachtig zijn. Ze zijn door de normale spelers moeilijk te bevechten en wanneer je eenmaal in de tank zit, merk je dat het relatief makkelijk is om vijanden uit te schakelen. Toch is het niet onmogelijk om een tank uit te schakelen. De uitrusting van de Assault klasse biedt voldoende om tactisch een tank te vernietigen. Er staan overigens ook verschillende zware wapens en kanonnen verdeeld over de map waarmee het mogelijk is om voertuigen neer te halen. Wat overigens wel direct opvalt, is dat teamwork een belangrijk onderdeel is van het behalen van de doelen. Ieder voor zich levert hooguit een paar kills op, maar brengt je team niet gauw naar een overwinning. Dit brengt de game wat meer perspectief en voorkomt dat iedereen als een kip zonder kop door de gebieden rent.

Op grafisch gebied ziet alles in Battlefield 1 er prachtig uit. Dit geldt voor zowel de omgevingen, voertuigen, wapens en personages. Alles is tot in detail uitgewerkt. De wapens lijken op de verste verte niet op de wapens die we gewend zijn in eerdere Battlefield-games. De oeroude wapens en kledij zorgen voor een authentiek gevoel tijdens het spelen. Ook de speelwijze wordt hierdoor beïnvloed. Een raketwerper die zich automatisch instelt op een voertuig of andere moderne apparatuur zijn er niet bij. Gelukkig krijgen we er verschillende brute wapens en toevoegingen voor terug zoals de bajonet, anti-tankgranaat, bespijkerde knuppel en een zwaard voor als je de vijand te paard aanvalt. Dit laatst genoemde is volledig nieuw in de serie. Spelers kunnen op een paard stappen en de map sneller doorkruisen. Onderweg kan je vijanden met je pistool of zwaard neerhalen en ben je een moeilijker doelwit om te raken. Toch is alles goed in balans en zijn er niet onderdelen die meer of minder gebruikt worden in de game.