review
Warcraft: The Beginning
Foto: Universal Pictures/Legendary Pictures
Conclusie
Warcraft: The Beginning is, afhankelijk van de verwachtingen van de kijker, een middelmatige fantasyfilm of een adembenemend hommage aan de wondere wereld van Warcraft. Wie de tekortkomingen voor lief kan nemen, wacht een prachtige reis door het indrukwekkende Azeroth.Warcraft: The Beginning is nu te koop op Blu-ray, 3D Blu-ray en DVD.
Fans van de Warcraft-games hebben tien jaar moeten wachten op de beloofde verfilming van hun geliefde universum. Nu is daar eindelijk Warcraft: The Beginning, het eerste deel uit een geplande serie over de geschiedenis van het fictieve continent Azeroth. Maar kan de film tippen aan de magie van de games?
Warcraft: The Beginning zal kunnen rekenen op gemengde reacties, afhankelijk van het soort toeschouwer. Laten we ze in dit voorbeeld even Bert en Okke noemen. Bert kijkt al zijn hele leven films. Gamen, daar is hij niet zo van. Okke daarentegen is vooral fervent liefhebber van het Warcraft-universum. De afgelopen tien jaar van zijn leven heeft hij een aanzienlijk deel van zijn tijd doorgebracht in de wereld van Azeroth en nu heeft hij eindelijk de mogelijkheid dat universum te beleven. Wie na afloop van de film aan Bert en Okke vraagt hoe ze de film vonden, zal twee totaal verschillende antwoorden krijgen. En dat is wat Warcraft zo’n opmerkelijke titel maakt.
Uit een filmtechnisch oogpunt is The Beginning namelijk een middelmatige film. De computerbeelden zijn bij vlagen ontzettend mooi, maar ontzettend wisselvallig van kwaliteit en het script en de karakters bevatten de diepgang van een theelepeltje. Zo verliest iemand een dierbare, maar lijkt daar twee scènes later alweer volledig overheen te zijn. De choreografie van de vechtscènes is daarnaast soms klungelig en voor wie geen basale kennis van Blizzards fantasiewereld heeft, komen meer vragen op dan er worden beantwoord tijdens de twee uur durende film. Bert is als filmliefhebber dan ook niet enthousiast. Voor wie bovenal naar de bioscoop is gekomen als Warcraft-fan is de film echter prachtig. Nog nooit kwamen de Orks, magische spreuken en steden uit de wereld van Warcraft zo adembenemend in beeld. Wie dan onder begeleiding van imposante, bombastische muziek generaal Anduin Lothar (Travis Fimmel, Vikings) op een griffioen over de wolkentoppen ziet scheren terwijl de stad Stormwind opdoemt uit de mist, zal met kippenvel in zijn stoel zitten.
Warcraft: The Beginning lijkt niet gemaakt voor de filmliefhebbers. Het is een ode aan de magische wereld die Blizzard meer dan twintig jaar geleden heeft bedacht. De liefde van de makers sijpelt door tot in de kleinste details. De taal van de Orks, de gravures op de glanzende wapenuitrusting van koning Llane; het komt allemaal recht uit het Warcraft-universum. Belangrijk daarbij is ook dat de humor die de game kenmerkt, bewaard is gebleven in de transitie naar het witte doek. Vooral de interacties tussen Lothar en Khadgar (Ben Schnetzer, The Book Thief) zijn bij vlagen hilarisch. Laatstgenoemde is overigens ook meteen de best acterende figurant in de film. Op Travis Fimmel en Ben Schnetzer na krijgen de personages niet genoeg tijd om te kunnen stralen. De Australische Fimmel lijkt bovendien de maniertjes die hij zich aanleerde voor zijn rol als Ragnar Lothbrok in de serie Vikings niet van zich af te kunnen schudden. Hij heeft iets geniepigs over zich, wat niet helemaal past bij zijn rol als stijfkoppige maar eerlijke generaal Lothar.
Het mooie van de film is dat de stevige kritiek weinig uitmaakt. Voor Bert bevestigt het wat hij al dacht, voor Okke doet het totaal geen afbreuk aan de Warcraft-ervaring. Uiteindelijk is Warcraft: The Beginning dan ook nauwelijks in een score te vangen. Het is een gevoel, een ervaring; zoals de games waarop de film gebaseerd is, dat ook voor miljoenen gamers is en is geweest. Wie tijdens het kijken naar de film dan ook gaat zitten plussen en minnen gaat voorbij aan de ziel van de film. Warcraft is geen nieuwe Lord of the Rings. Het is een film voor de fans van de wereld die Blizzard ruim twintig jaar geleden geschapen heeft. Als zodanig slaagt Warcraft met vlag en wimpel. Een cijfer plakken op de ervaring is dan ook een lastige opgave, omdat zowel de kritiek als de lof begrijpelijk zijn. De score van deze review is dan ook het gemiddelde tussen de drie sterren van Bert en de vijf van Okke.
