review
Kung Fu Panda 3

Vanaf komende woensdag draait alweer de derde film over het leven van panda Po (Jack Black) in de bioscoop. In Kung Fu Panda 3 neemt Po het op tegen Kai (J.K. Simmons, Whiplash). Deze slechterik keert na 500 jaar in de geestenwereld terug op aarde. Na een inleiding, waarin de kijker Kai leert kennen, begint de leerweg van Po en het gebruik van zijn Chi. Po moet namelijk een meester worden in het gebruiken van zijn Chi om Kai te verslaan. Om Po een nog betere drakenmeester te maken besluit Meester Shifu (Dustin Hoffman, Chef) dat Po voortaan de lessen in de dojo moet geven. Omdat hij nog steeds even klunzig is als in de eerste twee films gaat dit natuurlijk mis. Hier beginnen de levenslessen de basis te vormen van de film. Zo leert Po dat zijn eigen sterke punten niet direct de sterke punten zijn van anderen. Hij moet zijn studenten leren hun eigen sterke punten te gebruiken.

De kracht van Kai is dat hij de zielen van de Kung Fu-meester kan opzuigen en deze als een soort zombies kan inzetten tegen Po en de andere dieren die de vallei beschermen. Ook kan hij door de ogen kijken van deze ‘Kung Fu zombies’. Dit maakt het voor Po moeilijk om één op één de strijd aan te gaan met Kai. Daarom heeft hij hulp nodig van de anderen om de helpers van Kai af te leiden.

In dit derde deel van de serie komt Po eindelijk een andere panda tegen, namelijk zijn vader Li (Bryan Cranston, Trumbo)! Deze vertelt hem over een geheim pandadorp boven op een berg. Hier kan Po van andere panda’s leren hoe hij zijn Chi kan gebruiken tegen Kai. Po’s adoptievader Meneer Ping is natuurlijk niet blij met het feit van zijn zoon hem verlaat, dus verstopt hij zich in de koffer om zo mee te kunnen naar het pandadorp. In dit dorp komt Po erachter dat Kai onderweg is en dat hij het dorp moet voorbereiden op de komst van deze superschurk.

De grappen in Kung Fu Panda 3 vallen nogal tegen. Het is veel van hetzelfde en omdat Po serieuzer is geworden zijn er minder grappen om zijn klunzigheid. Af en toe komt er een lach uit de zaal en de jongere kijkers zullen zich zeker nog vermaken om acties van de panda. Maar de levenslessen hebben de film gekidnapt en laat deze niet meer los.

Waar de film bestaat uit fantastische animaties is de muziekkeuze echt beroerd. Op het moment dat Kai na 500 jaar terugkeert op aarde verwacht je zeer duistere muziek. Maar daarin tegen is het een slapbaksel waardoor het lijkt alsof de makers van Kung Fu Panda er alles aan gedaan hebben om hem kindvriendelijk te houden. Hierdoor komt Kai niet echt over als de grote slechterik waarvoor de oude meester Oogway 500 jaar eerder iedereen waarschuwde.

Al met al is Kung Fu Panda een leuke film, maar hij is van een mindere kwaliteit dan de eerste twee delen. De grappen zijn vervangen voor mooie verhalen over hoe iedereen goed is in zijn eigen ding. Hierdoor is Kung Fu Panda 3 een heel andere film dan de vorige twee delen. En zullen de oudere fans toch teleurgesteld zijn in de film. Wel kunnen ze zich verheugen op de gevechten die plaatsvinden in de geestenwereld, want die zijn wel van zeer hoge kwaliteit. Zeker in 3D ziet dit er heel tof uit.