review
Vechtershart seizoen 1
Conclusie
Het eerste seizoen van Vechtershart laat zien dat de kwaliteit van Nederlandse series aanzienlijk gegroeid is de laatste jaren. Met een meer dan degelijk seizoen, dat tot aan het einde blijft boeien, neemt de afgetrainde Waldemar Torenstra je op een frisse wijze mee in de keiharde wereld van het kickboksen. De alledaagse problematiek van Torenstra's personage Nick Roest zorgen ervoor dat de serie voor een groot publiek aantrekkelijk is.De kwaliteit van Nederlandse series is de laatste jaren flink gestegen. Denk bijvoorbeeld aan hitseries als Penoza, Zwarte Tulp en Overspel. Er wordt steeds meer budget beschikbaar gesteld voor dit soort series en dat kun je bijvoorbeeld terug zien in de steeds beter wordende cinematografie en cast. De nieuwe serie Vechtershart, die door BNN is geproduceerd en uitgezonden, hoopt zich zonder al te veel moeite toe te voegen aan het hierboven genoemde rijtje. Met een hels voortraject voor hoofdrolspeler Waldemar Torenstra, die in de serie enorm afgetraind is en er daadwerkelijk als een K1-vechter uitziet, heeft de serie in ieder geval een sterke acteur in de gelederen.
In Vechtershart seizoen 1 speelt Torenstra de rol van Nick Roest. Hij stond ooit aan de top van de kickbokswereld maar is, na een aantal jaren in de gevangenis te hebben gezeten, weer helemaal terug bij af. Voor hem staat de terugkeer naar de K1-top volledig centraal. Uiteraard gaat deze race niet zonder slag of stoot. Zijn vader en tevens trainer John Roest (Johan Leysen) kan hem na zijn misdaad niet meer uitstaan. Dit terwijl zijn ex-vrouw Selma (gespeeld door een minstens even afgetrainde Imanuelle Grives), waar Nick een kind mee heeft, inmiddels hertrouwd is met Jerry (Werner Kolf) en ook niet al te blij is als zij ineens haar ex-man op de stoep ziet staan. Hoewel het in eerste instantie lijkt alsof Nick alleen nog maar kan vertrouwen op zijn broertje David (Benja Bruijning), kom je er gaandeweg achter dat David kampt met een drugsprobleem, wat hem onbetrouwbaar maakt. Al met al krijgt Nick steeds meer het gevoel dat de problemen waar de mensen om hem heen mee zitten, hem weinig tot geen goed doen. Er zit voor Nick niets anders op dan op zichzelf te vertrouwen en uit te gaan van zijn eigen daadkracht. Gaat het hem lukken om weer terug te komen op zijn oude niveau?
Vechtershart seizoen 1 heeft zonder twijfel een echte sterrencast: een trend die je de laatste jaren steeds vaker in (Nederlandse) series ziet. Met Waldemar Torenstra (Welkom bij de Romeinen, Bride Flight), Benja Bruijning (Alles is Familie, Pak van m’n Hart), Immanuelle Grives (Alleen Maar Nette Mensen) en bijrollen van onder andere Peter Paul Muller (Gooische Vrouwen) heeft BNN stuk voor stuk uitstekende namen weten te strikken. Zij spelen hun rollen dan ook overtuigend. De ietwat domme kracht van Nick, de agressiviteit van Selma, het gladde van David: het is allemaal overtuigend en draagt goed bij aan de algehele sfeer van de serie.
De verschillende vechtscènes zijn over het algemeen goed vormgegeven. Je kan duidelijk zien dat Torenstra en Grives techniektraining van professionals hebben gehad. We zijn natuurlijk het afgelopen jaar verwend met boksfilms van hoge kwaliteit als Southpaw en Creed, maar ook in Vechtershart wordt het kickboksen niet als een ondergeschoven kindje gezien. Wellicht dat de vechtscènes cinematografisch gezien hier en daar wat knullig en onprofessioneel overkomen, maar dat mag je voor lief nemen. Het blijft immers een Nederlandse serie.
Gelukkig kent de serie niet enkel vechtscènes en worden er genoeg andere thema’s aangehaald, die minstens even interessant zijn voor het goed in elkaar stekende verhaal. De opbouw van de serie is langzaam, maar de combinatie van deze langzame opbouw en de manier waarop de spanning er toch in wordt gehouden is benoemenswaardig. Zo staat niet alleen de terugkeer van Nick centraal, maar wordt er ook aandacht geschonken aan de problematiek rondom het kind van Nick en Selma, het drugsprobleem van David en de dubbele agenda van Jerry, de nieuwe man van Selma. Al met al is Vechtershart seizoen 1 een lekkere wegkijker. Hoewel er betere (Nederlandse) series zijn die een memorabele en onvergetelijke indruk bij de kijker kunnen achter laten, laat Vechtershart dit jammer genoeg na. Wat Vechtershart vooral wel doet, is de kijker laten genieten, ontspannen en de serie in één ruk (met name op het puntje van je stoel) uit laten kijken.