review
10 Cloverfield Lane

10 Cloverfield Lane (2016) vertelt het verhaal van Michelle (Mary Elizabeth Winstead), een jonge dame die een toekomst in de modewereld ambieert. Ze is getrouwd met Ben (Bradley Cooper) maar besluit haar man, om niet al te duidelijke redenen, te verlaten. Ze pakt haar spullen in, neemt de auto en verlaat de stad. Ondertussen valt het op dat de aarde af en toe schudt en dat er zo nu en dan verontrustende berichten op de radio te horen zijn. Een omineuze gebeurtenis staat op het punt zich voor te doen, maar doordat een andere auto tegen Michelle opbotst, zal ze hier weinig van meemaken. Ze overleeft het auto-ongeluk, maar wordt wakker in een bunker. Hier krijgt ze het idee dat ze ontvoerd is een door een gestoorde man, genaamd Howard Stambler (John Goodman), die haar ervan probeert te overtuigen dat het einde van de wereld heeft plaatsgevonden. Een chemische aanval heeft er volgens hem voor gezorgd dat de buitenlucht vervuild is. Ze moeten dus in de ondergrondse bunker leven totdat het veilig is. Een andere bewoner, genaamd Emmet (John Gallagher, Jr.), beaamt Howards verhaal. Michelle blijft alsnog sceptisch, vooral als bepaalde geheimen boven water komen. Zal het Michelle en Emmet lukken om te ontsnappen? En is Howard inderdaad de eerlijke hardwerkende man die hij meent te zijn? Is de buitenwereld inderdaad onleefbaar geworden door een chemische aanval, of is het leugen?

10 Cloverfield Lane is een science-fiction thriller geregisseerd door Dan Trachtenberg en geschreven door Josh Campbell, Matt Stuecken en Damien Chazelle. Dit is overigens de eerste lange film die door Dan Trachtenberg is geregisseerd, maar dit is niet het enige interessante nieuws over deze film. De film heeft ook een connectie met Cloverfield (2008), die acht jaar geleden in de bioscoop te zien was. Cloverfield was een grote bioscoophit en een ware sensatie die qua ervaring werd beschreven als een achtbaanrit. Hoewel het voorgaande script van 10 Cloverfield Lane eerst ‘The Cellar‘ heette, is er tijdens de productie, onder leiding van J.J. Abrams’ Bad Robot, voor gekozen om de film 10 Cloverfield Lane te noemen, omdat het een spirituele opvolger zou zijn van de film uit 2008. Dit houdt in dat het een soort van vervolg is, maar niet gebaseerd op de originele verhaallijn. Ook hebben de makers aangegeven dat de film zich inderdaad niet afspeelt in hetzelfde universum als Cloverfield. Fans zullen dus deze film als een soort ‘stand-alone’ moeten zien om zonder verwachtingen, of hoop op antwoorden, te kunnen genieten. Dit betekent niet dat deze film niet spannend is. Het is een fantastisch spannende film, met diepgaande thriller-momenten en vooral in de derde akte zelfs horror-perikelen. Er is een kleine cast die bestaat uit Mary Elizabeth Winstead (Scott Pilgrim vs. The World, Death Proof), John Goodman (The Hangover Part III, Monsters University), John Gallagher, Jr. (Short Term 12, The Heart Machine), Bradley Cooper (Joy, American Sniper), Douglas M. Griffin (Terminator Genisys), Suzanne Cryer (How I Spent My Summer Vacation), Sumalee Montano en Frank Mottek.

Het plot van de film zit heel goed in elkaar, maar is soms wel erg expositioneel. Men moet wat geduld hebben, want een groot deel speelt zich af in de ondergrondse bunker. Dit zorgt voor een opbouw in de spanning, een goede kennismaking met de karakters en geheimen die ontrafelt moeten worden. Wat ook geweldig is, is dat je hierdoor samen met de protagoniste in het donker rond moet tasten om erachter te komen wat er zich werkelijk afspeelt. Dit trekt je de film in, waardoor je als het ware haar rol overneemt. Al zullen er altijd kijkers zijn die niet zo snel dezelfde scepsis zullen delen. Na alle introducties van de omstandigheden en de andere personages beginnen bepaalde waarheden zich te tonen, maar ook nieuwe geheimen en contradicties in de verhalen vinden het daglicht. De spanning begint langzamerhand ondraaglijk te worden; als kijker willen we eindelijk weten wat er daadwerkelijk aan de hand is. Later in de film doen zich een aantal gruwelijke gebeurtenissen voor, maar in vergelijking is dat niks met de de spanning, de thriller- en haast horror-achtige momenten die daarop volgen. Het is net alsof een pijl werd gespannen aan een boog en op een gegeven moment niet meer tegengehouden kon worden.

Het acteerwerk is geheel geloofwaardig, hoewel sommige handelingen niet echt realistisch zijn. Soms zijn wij mensen slimmer dan filmpersonages, maar ook terughoudender en goedgeloviger. De personages nemen ons diep mee in het verhaal. Je voelt voor ze en als hen iets overkomt kan je onderkaak openvallen van de verbazing, of je houdt juist je hart vast omdat je graag wilt dat de hoofdpersoon het overleeft. Verder zijn er genoeg angstige en heftige momenten die ons op het puntje van onze stoel laten zitten.

Claustrofobisch, langdradig, ziek, spannend, griezelig, heftig, eng zijn de woorden die bij deze film opkomen. Een aanrader voor iedereen die van leuke, spannende films houdt. In de ogen van de fans had deze film misschien geen connectie moeten hebben met Cloverfield, want hij werkt goed op zichzelf. Toch is het zeker wel een film die uiteindelijk een verstoord gevoel achterlaat, misschien niet zoals in Cloverfield, maar wel genoeg om op zichzelf een aparte en spannende ervaring te zijn.