nieuws
Het Filmarchief: The Tourist en Cast Away

Het is weer donderdag en ook deze week staat er een fonkelnieuwe editie van “Het Filmarchief” voor jullie klaar. Daarnaast komt er de komende weken een aantal prachtige films voorbij in deze rubriek, waaronder Black Swan, The Usual Suspects en Sonny Boy. Maar voordat het zo ver is, schenken we in deze editie onze aandacht aan The Tourist uit 2011 en Cast Away uit 2001.

The Tourist is een film die meteen opvalt, gezien het feit dat twee van de grootste Hollywood-sterren van de afgelopen tijd, Angelina Jolie (Maleficent, By the Sea) en Johnny Depp (Pirates of the Carribean, Black Mass), de hoofdrollen vertolken. Wat mij vooral is bijgebleven van deze film, buiten het gegeven dat ik Johnny Depp een geweldige acteur vind, is het verhaal. Deze heeft een interessante insteek, waarbij niets is wat het lijkt. De Amerikaanse toerist Frank komt de mooie Elise in de trein tegen en vanaf dat moment wordt Frank meegenomen in een achtbaan van spannende gebeurtenissen. Hoewel iedereen, inclusief de personages en het publiek, van mening was dat Frank hier per ongeluk in is gerold, bleek hij uiteindelijk toch (veel) meer te weten dan we dachten. Dit idee spreekt mij ontzettend aan, zeker omdat we momenteel midden in een nieuw seizoen van Wie is de Mol zitten. Johnny Depp speelt in zekere zin een soort Mol in The Tourist, waarbij hij alles en iedereen om de tuin leidt om er vervolgens zelf beter uit te komen.

Alweer zestien jaar geleden kwam Cast Away uit (in Nederland vijftien jaar geleden). Een echte klassieker die menig filmliefhebber wel meer dan eens heeft gezien. Dit verhaal gaat over Chuck Noland (Tom Hanks) die voor zijn werk bij FedEx de hele wereld rondvliegt. De film begint verraderlijk rustig; Chuck heeft passie voor zijn werk en is smoorverliefd op zijn vrouw Kelly (Helly Hunt). Op kerstavond verandert zijn leven in een regelrechte nachtmerrie. Chuck komt met zijn vliegtuig in een hevige storm terecht en stort neer in de zee. Als enige overlevende van de ramp spoelt hij aan op een onbewoond eiland. Langzaam aan spoelen er ook een aantal FedEx-pakketjes aan op ditzelfde eiland. Hier haalt Chuck voorwerpen uit om te overleven. Zoals schaatsen die hij omtovert tot bijlen en rolletjes van videobanden die hij gebruikt als touw. Het meest dierbare wat hij uit één van de pakketjes haalt is een Wilson Volleybal. Hier tekent hij met bloed een gezichtje op en tovert hem om als zijn grote vriend op het eiland.

Jaren overleeft Chuck met maar één doel voor ogen: terug komen bij zijn grote liefde Kelly. Het is een prachtig verhaal wat gaat over liefde en overleven. De film duurt wel erg lang: bijna 2,5 uur kijk je naar een film met weinig tekst en muziek. Dat de film langdradig is komt omdat er veel van hetzelfde gebeurt. Dagen gaan voorbij op het eiland zonder spannende passages. Chuck wordt wel steeds behendiger in het leven op een eenzaam eiland. Hij leert kokosnoten te openen, vuur te maken, vissen te vangen, enzovoorts. Deze kleine ontwikkelingen zorgen nog voor enig vermaak en een trots gevoel bij de kijker. Ook blijf je geboeid omdat je zo erg hoopt op een ‘’happy end’’. Je hoopt voortdurend dat deze nachtmerrie toch nog goed kan aflopen. Chuck overleeft het eiland, maar de film heeft niet het einde die je verwacht. Ondanks de lange duur is het een aanrader om deze klassieker te kijken.