review
Just Cause 3

De game-industrie draait alweer een tijdje mee en dus is enige vorm van herhaling niet ondenkbaar. Dit verschijnsel werd dit jaar onderstreept doordat maar liefst drie grote games een vergelijkbare gameplay-mechaniek bevatten; namelijk een grappling-hook.
De Just Cause-serie was hier één van de pioniers van en na Batman: Arkham Knight, Assassin’s Creed: Syndicate, Rise of the Tomb Raider en Rainbow Six: Siege is Just Cause 3 de vijfde game van 2015 met zo’n handige kabel. En misschien vergeet ik dan nog wel een paar titels.

Toch kon het verschil tussen de games niet groter zijn. Zowel Lara Croft, Batman als de Assassin gaan subtiel te werk terwijl Rainbow Six draait om tactisch samenspel, dit staat haaks op het overdreven eenmans-spektakel van Just Cause. Als Arkham Knight, Syndicate, Tomb Raider en Rainbow Six de blockbusters zijn dan is Just Cause de B-film, minder verfijnd maar niet minder leuk.

Het spel draait om het creëren van zoveel mogelijk chaos en ravage. Je krijgt wederom de controle over Rico Rodriguez, die terugkeert naar zijn thuisland Medici. Bij aankomst blijkt het land te zijn verscheurd door de dictatuur van General Di Ravello en Rico is uiteraard de aangewezen persoon om zijn volk te bevrijden.

Op het eerste gezicht lijkt Just Cause 3 opvallend veel op zijn voorganger, maar toch zijn er een aantal belangrijke verschillen. Zo kan Rico’s kabel nu ook voorwerpen naar elkaar toe trekken en kan Rico zich zelf nu ook verplaatsen met een wingsuit. Deze kleine toevoegingen maken de gameplay een stuk leuker. De serie blijft wat repetitief, maar biedt nu wel meer mogelijkheden om je te vermaken.

De missies en challenges zorgen voor een mooie afleiding van de eindeloze explosies. Het verhaal is niet echt interessant maar wel een mooi raamwerk voor nog meer spektakel, al gaan de vele ‘zorg dat je hersenloze teamgenoten niet doodgaan’-missies wel wat irriteren. Wat dat betreft bieden de challenges meer variatie. Deze maken het mogelijk om je op verschillende manieren uit te leven met een flinke hoeveelheid auto’s en wapens.

Een B-film heeft vaak gammele sets en ook de wereld van Just Cause 3 heeft zo zijn gebreken. Hoewel de map weer bijzonder groot is, voelt de wereld kaal en levenloos. Dit zijn problemen die we ook al zagen bij het vorige deel. Wat wel nieuw is zijn een flinke hoeveelheid framedrops, vooral aanwezig bij bijzonder grote explosies, die op zekere momenten de ervaring negatief beïnvloeden. Dat is jammer aangezien overdreven explosies duidelijk nog steeds het speerpunt zijn van de serie. Toch mag het de pret niet drukken, Just Cause leent zich misschien niet voor de langere speelsessies, maar is bijzonder leuk om zo af en toe weer op te pakken.