nieuws
When You Hear It: interview met Alberta Cross

Alberta Cross is de band rond de Zweedse zanger Petter Ericson Stakee. Afgelopen oktober kwam hun nieuwe album uit. Voordat hun Europese tour begint kwam Petter naar Nederland ter promotie van hun gelijknamige album Alberta Cross. Het album is wat rustiger dan de vorige albums, tevens zijn er blazers toegevoegd aan het arrangement. Een mooie luisterplaat met een aantal hardere nummers tussendoor. NWTV sprak Petter in Amsterdam over het album en de aankomende tour.

De meeste bands beginnen met een self-titled album. Maar jullie doen dat pas bij het derde album. Een opvallende keuze! Waarom komen jullie nu pas met een self-titled album?

Petter: Het hele album voelde aan als een reis, een cirkel die compleet was. Daarom voelde het goed om nu een self-titled album uit te brengen.

Komt de inspiratie voor het album dan ook voort uit het reizen met de band? 

Petter: Ik ben een spons, alles wat ik zie of hoor sla ik op. Ik haal mijn inspiratie uit alles, maar vooral onderweg maak je natuurlijk dingen mee. Meestal komen een aantal zinnen in mij op waarop ik dan verder schrijf. Maar het schrijven zelf gebeurd vooral in mijn woonplaats Brooklyn. Daar schrijf ik de nummers achter mijn piano of op de gitaar. De rest wordt pas toegevoegd als we met de band bij elkaar komen in de studio.

Over de studio gesproken, ik las dat het album is opgenomen in een oude kerk. Hoe ben je daar beland?

Petter: Een vriend vertelde mij over de kerk die ze voortaan gebruiken als muziekstudio. Ik was meteen verliefd op Dreamland. Het lag namelijk op een voor mij heel inspirerende plek. Midden in een bos op een heuvel. Tevens gaf de kerk het album een soort live geluid wat we heel vet vonden. Ook logistiek gezien was het handig. De studio ligt op zo’n 160 kilometer van Brooklyn waardoor we makkelijk heen en weer kunnen rijden. Maar we bleven meestal gewoon daar. Ik sliep zelfs in de kerk zelf!

Jij bent de enige constante factor van Alberta Cross, tevens schrijf jij de nummers in je eentje. Zie jij Alberta Cross meer als een solo-project of als band?

Petter: It is and it isn’t. Live zijn we echt een band. Dan staan we als collectief op het podium. Ik zie ze ook als mijn broeders als we onderweg zijn. Maar aan de andere kant schrijf ik inderdaad de nummers in mijn eentje. Hoewel zij wel hun aandeel aan het album hebben. In Brooklyn schrijf ik het skelet van de nummers. Zoals ik al eerder vertelde is het album dan nog niet af. Vanaf daar gaan we samen verder werken aan het album.

Eén van de acht shows van de Europese tour is 2 februari in de Tolhuistuin in Amsterdam. Staan jullie daar op het podium met de gebruikelijke vijf of wordt de band uitgebreid vanwege de blazers die op het album te horen zijn? 

Petter: Waarschijnlijk zullen dit de gebruikelijke vijf zijn. Onze toetsenist speelt namelijk ook de hoorn, en kan dit tegelijkertijd! Wel zijn er op het nummer The Ghost of Sante Fe meerdere blazers te horen. We kijken nog wat we daarmee doen. Maar om in te haken over het verhaal dat we maar acht shows doen: dit worden er waarschijnlijk tien! Er komt bijvoorbeeld ook een show in Parijs.

Ben je niet bang om een show te doen in Parijs na de aanslagen in de Bataclan? 

Petter: Nee ik ben zeker niet bang. Natuurlijk denk je er wel aan maar ik zal altijd door blijven gaan met muziek maken. Geen terrorist kan mij daarin stoppen. Parijs is zelfs één van mijn lievelingssteden. Ik zal met plezier naar Parijs afreizen.