review
Bridge of Spies
Foto: Twentieth Century Fox Film Corporation
Conclusie
Bridge of Spies vertelt het vrijwel onbekende verhaal van de Amerikaanse verzekeringsadvocaat James Donovan (Tom Hanks), die tijdens de Koude Oorlog de Russische spion Rudolf Abel moet verdedigen. Later krijgt hij de opdracht om een ruil te onderhandelen met de Sovjet Unie, als zij de Amerikaanse spionagepiloot Francis Gary Powers hebben neergehaald. Hoewel Bridge of Spies niet een heel spannende film is, neemt het je als kijker van begin tot het einde mee in het avontuur, waarin Donovan belandt. Het acteerwerk van Hanks en Rylance is weergaloos en regisseur Steven Spielberg weet de jaren vijftig-sfeer in zowel New York als Oost-Berlijn perfect op het witte doek te zetten. Bridge of Spies laat een stukje onbetreden Amerikaanse geschiedenis zien en doet dat op een heel mooie manier.De geschiedenis van de mensheid bestaat uit talloze verhalen over heroïsche daden, waarbij deze historische verhalen vaak twee of zelfs meerdere kanten van het verhaal kennen. Daarom is ook niet altijd elke kant over hetzelfde onderwerp even bekend. In Bridge of Spies, de nieuwe film van regisseur Steven Spielberg, staat zo’n onbekend verhaal centraal.
In de jaren vijftig, tijdens de Koude Oorlog, loopt de spanning tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie steeds hoger op. Wanneer Russisch spion Rudolf Abel (Mark Rylance) opgepakt wordt, op verdenking van het verzenden van gecodeerde berichten naar de Sovjet-Unie, bereikt de angst en paranoia in Amerika een hoogtepunt. Om de schijn van een eerlijk proces op te houden, moet een onpartijdige advocaat Abels verdediging op zich nemen. Uiteindelijk wordt verzekeringsadvocaat James Donovan (Tom Hanks) uitgekozen. Hoewel hij eerst twijfelt, neemt Donovan de zaak toch. Terwijl iedereen Abel nog voor het proces al schuldig acht, ziet Donovan een goed mens in hem, ondanks het feit dat hij een spion voor de Russen is. Daarom doet Donovan zijn uiterste best om Abel een eerlijk proces te bezorgen. Hoewel het vertegenwoordigen van Abel van Donovan één van Amerika’s meest gehate mensen maakt, lukt het hem uiteindelijk om Abels leven te redden. Abel krijgt een gevangenisstraf. Als vervolgens Amerikaans spionagepiloot Francis Gary Powers (Austin Stowell) boven de Sovjet Unie wordt neergeschoten, blijkt het goed uit te komen dat Abel nog in leven is. De CIA wil Abel namelijk ruilen tegen Powers en Donovan wordt aangesteld om de ruil te realiseren. Opeens bevindt Donovan zich midden in de Koude Oorlog, als hij naar Oost-Berlijn moet reizen om de ruil te onderhandelen.
Bridge of Spies had geen betere regisseur kunnen hebben dan Steven Spielberg, als geschiedenis-enthousiasteling met een grote kennis van de Koude Oorlog. Naast het feit dat hij het talent heeft om geschiedenis te recreëren op het witte doek, kan Spielberg zich als jonge jongen het verhaal over de neergeschoten Amerikaanse spionagepiloot Powers nog goed herinneren. Dat gegeven maakte de film voor Spielberg een speciaal project. Maar wat Bridge of Spies zo’n intrigerende film maakt, is dat hij er bewust voor heeft gekozen om níet het verhaal van Powers in beeld te brengen. Het verhaal dat centraal staat is het veel onbekendere verhaal van verzekeringsadvocaat James Donovan.
Voor de rol van James Donovan had Spielberg maar één acteur in gedachte: Tom Hanks. Omdat de film het verhaal vertelt over een alledaagse man die in een ongelooflijk ongewone situatie verzeild raakt is deze rol perfect voor Hanks. Want ondanks zijn sterrenstatus, wordt hij nog steeds gezien als een gewone man. Juist ook vanwege zijn eigen moraliteit en gevoel voor gelijkheid, in combinatie met zijn acteertalent, weet Hanks de rol van Donovan voortreffelijk tot leven te brengen. Daarnaast was het van belang om een goede acteur te hebben voor de rol van de Russische spion Rudolf Abel, voor een goed samenspel met Hanks. In toneelacteur Mark Rylance vond Spielberg een geweldige Rudolf Abel, die zich heel goed staande kan houden tegenover Hanks. En, misschien nog belangrijker, Rylance weet een personage neer te zetten waar het publiek zich mee verbonden kan voelen, ondanks het feit dat Abel gezien kan worden als de slechterik in het verhaal.
Het verhaal van Donovan is niet alleen opmerkelijk en ongelooflijk, het draagt ook een belangrijke boodschap met zich mee. Elke Amerikaan had Rudolf Abel al veroordeeld en niemand begreep waarom Donovan daadwerkelijk de moeite nam om Abel echt te verdedigen. Zelfs toen Donovan werd gezien als een landverrader, gaf hij niet op. Hij gelooft namelijk dat ieder persoon een verdediging verdient en dat ieder persoon belangrijk is. Door Bridge of Spies op een conventionele manier te filmen waarin de dialoog centraal staat, hoopt Spielberg deze boodschap over te kunnen brengen op het publiek. Want tot op de dag van vandaag, is dit een belangrijke boodschap.
Toch kent Bridge of Spies ook een minpuntje. Het verhaal is opgezet rondom James Donovan, maar verbindt tegelijkertijd meerdere verhaallijnen. Kleinere komen op deze manier verhaallijnen niet even goed tot hun recht. Een voorbeeld daarvan is de verhaallijn van de Amerikaanse student Frederic Pryor, die gevangen wordt genomen in Oost-Berlijn. Tijdens de onderhandelingen wil Donovan ook zorgen dat hij terug naar Amerika kan. Dit stuk komt een beetje uit de lucht vallen. Ook dragen de scènes met Sebastian Koch (bekend van Zwartboek) als Duitse advocaat Wolfgang Vogel niet veel bij aan het plot. Deze verhaallijnen zijn net te kort om ze goed tot hun recht te laten komen en nu lijken ze vooral overbodig.
Hoewel het een ruim twee uur durende film is, heb je daar als kijker totaal geen erg in. Van het begin tot het einde wordt je meegenomen in het opmerkelijke verhaal van James Donovan, mede dankzij het geweldige acteerwerk. Daarnaast is de authenticiteit van de film erg belangrijk bij het verfilmen van een waargebeurd verhaal. Zo geven het production design van Adam Stockhausen (die recentelijk een Oscar won voor zijn werk voor The Grand Budapest Hotel) en de kostuums van Kasia Walicka Maimone (Foxcatcher en Black Mass) heel geloofwaardig de jaren vijftig weer. De combinatie van al deze elementen gaven cinematograaf Janusz Kaminski (die veelvuldig samenwerkt met Spielberg) de mogelijkheid om het opmerkelijke verhaal prachtig in beeld te brengen. En dat resulteert in de conclusie dat Bridge of Spies niet alleen een interessante en geloofwaardige, maar vooral ook een goede film is met een belangrijke boodschap.
