review
Southpaw
Foto: eOne Benelux
Conclusie
Southpaw heeft een schitterende mix van acteurs, actrices, decor en muziek. De personages zijn simpel doch gecompliceerd. Het verhaal is eenvoudig, vlot en zonder poespas. De twee uur zijn zo voorbij en als kijker zit je tijdens het laatste gevecht op het puntje van je stoel. Regisseur Antoine Fuqua heeft weer een behoorlijke film neergezet.Jake Gyllenhaal (Source Code, Enemy, Nightcrawler) speelt in Southpaw de strijdlustige bokskampioen Billy ‘The Great’ Hope. Van arm weeskind naar een ster met miljoenen op zak; het is de Amerikaanse droom die is uitgekomen. Wanneer zijn vrouw Maureen (Rachel McAdams) wil dat hun gezinnetje wat meer tijd met elkaar doorbrengt, gebeurt er een tragedie. Het is een opeenhoping van slechte invloeden en negativiteit, maar langzaamaan vecht Billy zich terug in het leven.
Eerder zijn The Fighter (2010) en Warrior (2011) uitgekomen met een soortgelijk verhaal; een vechter is de top van zijn klasse, een heftig moment gebeurt en hij krijgt vervolgens een nieuw levensdoel. Beiden zijn goede films met uitstekende karakterontwikkelingen en Southpaw past perfect in dat rijtje. Niet alleen de karakters ontplooien zich op een interessante manier, maar ook het lichaam van Gyllenhaal mag even genoemd worden. Het is een intensieve rol en dat is te zien op het scherm. Mede door al die trainingen zijn de gevechten in de ring een lust voor het oog. Billy lijkt op het eerste gezicht een eenvoudige bokser die van zijn sport houdt en daar alles voor over heeft, maar er gaat zo veel meer in hem om.
Het acteerwerk is daarom het grootste pluspunt. Ondanks de niet zo interessante rolletjes van 50 Cent en Rita Ora, zijn de andere (grote) namen zeker de moeite waard om naar te kijken. Wie had ooit gedacht dat Rachel McAdams, die voornamelijk in komedies (Midnight in Paris) en romantische films (The Vow) verschijnt, zo’n goede match vormt met Gyllenhaal. De serieuze overgang van McAdams is geloofwaardig en vult haar mannelijke tegenspeler moeiteloos aan. Samen zijn ze een geweldig koppel in de keiharde bokswereld; de intense liefde spat van het scherm af. Oona Laurence, die dochter Leila Hope vertolkt, is een schat van een meid om te zien en zij acteert belachelijk goed voor een kind. Vervolgens is er nog Forest Whitaker (The Butler) die fungeert als trainer van Billy Hope. De sympathie en kalmte van dit karakter smelt met de rest van de personages samen tot een gebalanceerde film.
De muziek wordt verzorgd door rapper Eminem en tevens laat The Weeknd van zich horen. In combinatie met de bokswedstrijden wordt het effect van een ‘echt’ gevecht nagebootst met de bijbehorende sfeer. Het lijkt net live en totaal niet gescript. Voor de rest is het decor ook buitengewoon. Een echte liefhebber van boksen hoef je niet te zijn, want de sterrencast en het acteerwerk zijn formidabel.
