nieuws
Interview: Marcel Harteveld
Kleinkunstenaar Marcel Harteveld studeerde in 2010 van de Amsterdamse Toneelschool. Sindsdien tourt hij met klasgenoot Johan Fretz door Nederland als het duo: Gebroeders Harteveld en Fretz. Nu lanceert hij zijn eerste solo-album: Haat/Liefde. Een album over de liefde en alle mankementen daarvan. NWTV sprak met Marcel, zes dagen voor de officiële release.
Waarom heb jij Haat/Liefde gemaakt?
“Ik heb het vooral gemaakt om mezelf een gezicht te geven, daarom staat mijn gezicht er ook zo groot op. In 2010 kwam ik van de toneelschool af en toen zijn Johan Fretz en ik gelijk cabaret gaan maken. Daarnaast heb ik altijd liedjes geschreven en heel veel mensen weten dat niet. Het leek mij ook leuk om wat vaker door het land wat nummers te gaan spelen, toen had ik ook heel veel liedjes liggen en kwam alles bij elkaar.”
Het is een persoonlijk album geworden, veel nummers gaan over de mankementen van de liefde en in de beschrijving staat dat negen van de tien mankementen over jezelf gaan. Is het autobiografisch?
“Het zijn overdrijvingen van dingen die ik zelf heb meegemaakt. Veel liefdesliedjes gaan over liefdes die heel erg goed gaan of over liefdes waarbij alles slecht is. In het echt zit het er heel vaak tussenin. Ik heb het idee dat deze liedjes daar over gaan. Een goede relatie heeft ook wel eens een off-day. Dat randje van de liefde vind ik heel grappig om over te schrijven.”
Nog meer persoonlijke mankementen die op dit album staan?
“Op het album staat ook het nummer Ik hou van jou. Dat gaat over mijn onvermogen iets aardigs tegen een vrouw te zeggen. Dat waren opmerkingen zoals: ‘je ziet er hartstikke goed uit voor jouw doen’. Ik weet niet of dit een letterlijke quote is van mezelf, maar dat soort mankementen zijn ook terug te vinden op de CD.”
Zijn dit ook tips voor andere mannen met een relatie?
“Misschien helpt het wel om dingen inzichtelijk te maken. Ik vind het grappig dat ik bij sommige nummers dacht dat het heel persoonlijk was, maar dat ik van mensen hoor dat het heel herkenbaar is.”
Je bent lid van een cabaretduo met Johan Fretz, wat vond hij ervan dat jij ernaast je eigen ding ging doen?
“Dat deden we eigenlijk allebei al. Hij heeft een boek geschreven waar hij bekend door is. De ‘regel’ bij een duo is dat je altijd een duo bent, maar wij zijn ook altijd zelf makers geweest. Wij zien onszelf samen maar ook los. Hij als schrijver en ik als muzikant. Eigenlijk ben je het naar elkaar toe verplicht jezelf door te ontwikkelen, daar wordt het duo ook sterker van. We kijken naar waar hij mee bezig is, waar ik mee bezig ben en wat dat vertelt over ons samen.”
Wat verwacht je van het uitkomen van je eerste album?
“Verwachten vind ik moeilijk. Her en der laat ik hem horen. Als ik echte kleinkunst hoor vind ik de tekst heel mooi maar de muziek stoffig, en als ik pop hoor vind ik de muziek gaaf maar de tekst niet diep genoeg gaat. Die twee combineren was mijn missie. Nu hoor ik dat terug van luisteraars. Dus eigenlijk is waar ik op hoopte al uitgekomen.”
Heb je zelf een favoriet nummer?
“Hagenees in Amsterdam was eigenlijk een liedje dat de CD niet zou halen, dacht ik. Den Haag en Amsterdam zijn ook maar twee steden, dus wie zit daar nou op te wachten. Toen speelde ik hem op een gegeven moment in Makkum (Friesland) en kwam er iemand naar mij toe die zei: ‘ik weet precies hoe je je voelt, het is zo herkenbaar.’ Toen wist ik dat dit nummer op de CD moest komen.”
Even over jezelf, je bent hard aan de weg aan het timmeren, maar hoe voelt om van de toneelschool af te komen en achter duizend artiesten te staan?
“Wij (Johan en ik) kwamen best goed van de toneelschool af. Wij hadden al ons eerste programma geschreven en een impresariaat. Het blijft raar. Vier jaar ben je bezig met hoe je praat, hoe je staat en het eerste wat je moet doen na je afstuderen is een KvK-nummer aanvragen. Het is een compleet andere manier van denken en werken. In het begin ben je nog niet bezig met doorbreken. Je wilt iets moois maken en spelen.”
Waar zie je jezelf over tien jaar?
“Sowieso doorgaan met het cabaretduo. Daar zijn wij beide negentig procent van onze energie aan kwijt. Dit album was iets wat moest gebeuren, tussen de bedrijven door. Een week nadat de plaat uitgebracht is, ben ik weer met Johan op tournee en blijft er weer weinig tijd over. Over tien jaar zou ik nog steeds willen leven van de muziek. Dat is een vrij Hollands gezegde, maar wel waar. Het is ook meer het gevoel dat je zeker weet dat er publiek in Nederland voor je is, terwijl ik ze nu nog aan het zoeken ben. Dat hoop ik over tien jaar gevonden te hebben. En ik hoop nog steeds met Johan te touren en muziek te maken.”
Het album staat ook gratis op SoundCloud. Waarom zouden mensen dit plaatje nog kopen?
“Heel mijn jeugd heb ik al in mijn hoofd dat ik een CD zal maken. Maar misschien is het de laatste CD die ik maak en dat de volgende alleen nog maar digitaal zijn. Nu in MacBooks geen CD-drive meer zit, luistert niemand meer naar een CD. Het eerste wat men doet is het album op je laptop of telefoon zetten. Maar het gaat mij niet om het kopen van het fysieke album, het gaat mij erom dat mensen ernaar luisteren. Ik heb het album sowieso niet gemaakt voor het geld. Klinkt mooi hè?”
Heb je nog tips voor jonge schrijvers?
“Een fijne vingeroefening vind ik altijd om de radio aan te zetten en het nummer wat opstaat te vertalen. Daar krijg ik altijd wel ideetjes van als ik even geen inspiratie heb. Verder moet je niet bang zijn om slechte dingen schrijven. Je kunt beter tien slechte dingen schrijven dan heel je leven streven naar dat ene nummer: doen, doen, doen, doen, doen.”
De CD-release is op 7 september in DESMET te Amsterdam. Op de SoundCloud van Marcel staat vanaf de release-datum het hele album.
