review
Journey (PS4)

Het leven in 2015 is een zwaar bestaan. Werkloosheid, honger, ruziënde wereldleiders, vervuiling en de opwarming van de aarde domineren het nieuws. Om aan deze harde realiteit te ontsnappen speelt men gewelddadige games als Call of Duty en Grand Theft Auto of kijkt in de bioscoop hoe helden en schurken elkaar het leven zuur maken. Dat is niet meer nodig, want nu is er Journey. Deze game verscheen al in 2012 op de Playstation 3 en is er nu ook voor de Playstation 4.

Journey draait niet om het verslaan van zoveel mogelijk vijanden of het deelnemen aan een allesvernietigende oorlog. Zoals de titel al doet vermoeden draait de game om een reis, een bijna spirituele reis naar de top van een mysterieuze berg.

De opzet hiervan is uniek. Zonder in koeienletters een doelstelling voor je neus te krijgen begin je je avontuur in een uitgestrekte woestijn. Deze opzet is in het begin even wennen. Maar al gauw wordt duidelijk wat er van de speler wordt gevraagd. Hoewel de woestijn in het begin overweldigend groot overkomt is de opzet van het spel redelijk lineair. Het is daarom altijd duidelijk welke kant je op moet om je doel te bereiken.

Dit alles is adembenemend vormgegeven. Journey probeert (gelukkig) niet de echte wereld te kopiëren, maar toont een rustieke omgeving die nog het meeste doet denken aan Prince of Persia zonder zwaardgevechten. De lichteffecten laten de omgeving van het scherm af spatten. Helaas speelt de tweede helft van het spel zich voornamelijk ondergronds of in besneeuwde gebieden af. Deze maken niet dezelfde indruk als het begin van het spel. Al is de manier waarop sneeuwstormen invloed hebben op de gameplay wel bewonderenswaardig. Hetgeen voor de nodige variatie zorgt.

Journey is een rustgevende ervaring, die afgelopen is voordat het gaat vervelen. De game is in ongeveer twee tot drie uur uit te spelen. Voor een aanschafprijs van €14.99 is dit niet erg lang. De game geeft ook niet veel redenen om deze opnieuw te gaan spelen, tenzij je even wilt ontsnappen uit de hectiek van het echte leven uiteraard.