review
Every Thing Will Be Fine
Conclusie
Het ziet er in het begin goed uit maar uiteindelijk heeft het een anti-climax. De natuurachtergronden zien er mooi uit maar de karige dialogen en het dramatische acteerwerk maken Every Thing Will Be Fine geen fijne drama.Het leven van een schrijver zit vol met hoogte- en dieptepunten. In Every Thing Will Be Fine wordt het leven van schrijver Tomas Eldan (James Franco) gevolgd. Tijdens een reis om inspiratie op te doen veroorzaakt hij onbedoeld een ongeluk. Hoewel niet zijn schuld blijft het hem nog alsnog achtervolgen. Het begin van de film is best veelbelovend. Het openingsshot laat Tomas zien in een klein gezellig hutje met vallende sneeuwvlokjes. Het heeft iets magisch, sprookjesachtig en mysterieus zoals een film van Tim Burton. Het levert in ieder geval hoge verwachtingen op die jammer genoeg niet worden waargemaakt.
Franco’s personage doet sterk denken aan de naamloze bestuurder (Ryan Gosling) uit Drive (2011). Een man van weinig woorden; gevoelloos, maar toch enigszins cool. Echter komt Drive uit een veel hoger segment en laat Every Thing Will Be Fine het onderspit delven. De muziek is echter wel goed uitgekozen. Op het ene moment is het betoverend en op het andere moment onheilspellend. Het versterkt het sprookjeseffect en sleept de personages door de film. Ook zijn er spectaculaire natuurshots die een mooi decor opleveren voor de acteurs en actrices. Helaas zijn de muzikale tonen en de entourage de enige twee goede aspecten.
Op zich is er genoeg fundering voor een vermakelijke film maar het camera- en acteerwerk laat te wensen over. Er zijn meerdere malen rare en scheve lijnen in diverse shots die de film visueel bizar maken. Ook zijn er shots waarin alleen het voorste gedeelte van het beeld wordt ingezoomd. Dit geeft een raar gevoel omdat het niet bij het verhaal past. Er wordt gespeeld met de realiteit, surrealiteit, gevoelens, dromen en gedachten waardoor er geen genre aan verbonden kan worden. Dat is op zich niet erg, maar de film vormt zodanig geen eenheid. Uiteindelijk is het een wirwar van een sprookje, thriller, romantiek, slice of life en drama.
Every Thing Will Be Fine heeft een goed verhaal en een goede acteur. James Franco heeft in 127 Hours (2010) laten zien dat hij een hele film zelf kan dragen. En toch komt de film niet goed uit de verf. De dialogen zijn te willekeurig en gaan helemaal nergens over. Franco acteert oké maar de dames acteren beduidend slechter. Dat maakt de film nog ontiegelijk langzamer dan nodig en is de conclusie niet bevredigend. Tomas heeft voor een lange tijd zijn leven niet op een rij en dat is precies wat deze film ook heeft.