nieuws
Interview: Simone van der Vlugt (De Reünie)

Deze zomer verschijnt de thriller De Reünie in de Nederlandse bioscopen. Deze film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Simone van der Vlugt. NWTV kreeg de kans om haar te interviewen. De Reünie draait om Sabine Kroese (Thekla Reuten) die naar aanleiding van een uitnodiging voor een reünie op haar middelbare school steeds meer weet te herinneren over de verdwijning van haar jeugdvriendin Isabel. De Reünie draait vanaf 16 juli in de bioscoop.

Het viel mij op bij het kijken van de film dat veel onderdelen uit het boek zijn veranderd in de film, neem bijvoorbeeld de eindscène. Wat vindt u hiervan?

Het veranderen van bepaalde gebeurtenissen is in goed overleg gedaan. Ik begreep dat film een heel ander medium is dan een boek en het niet één op één verfilmd kan worden. Alles moet in anderhalf uur verteld worden. Het is logisch dat er keuzes gemaakt moeten worden en niet elke gebeurtenis uit het boek in de film terug kan komen. Als het einde van het boek in filmbeelden zou worden laten zien zou dat de kijker niet aanspreken. In de film wordt er veel gebruik gemaakt van het strand en de zee, dit werkt goed omdat het een mooi contrast vormt met de beklemmende sfeer. Dat werkt beter in de film. Gelukkig zijn de belangrijkste aspecten zoals de verhaallijn en de personages wel gelijk gebleven aan het boek. Vaak vinden mensen het jammer als een verfilming heel anders is dan een boek.
Zelf ben ik een voorstander van een paar verrassingen, hierdoor word je actiever als kijker en blijft de film spannend.

In hoeverre was u betrokken bij het schrijven van het script en had u inspraak in het verloop van het verhaal?

Ik heb wel inbreng gehad in het veranderen van het plot. Ze hebben me meegenomen in het hele proces tijdens het schrijven van de scripts en heb hier ook mijn commentaar op kunnen geven. Soms viel het me op dat verhaallijnen afweken of kleine feiten niet meer klopten omdat er dingen werden weggelaten. Veel dingen die veranderd zijn in de film zijn ideeën van de regisseur maar ik heb hier en daar wel inbreng gehad. Ik heb in het verleden al veel gesprekken gehad met producenten over andere boeken die ze wilden verfilmen maar deze zijn allemaal niet doorgegaan. Vaak wilden ze het plot veranderen en ik wil het plot absoluut niet veranderd hebben. Ik ben blij dat in de Reünie het plot hetzelfde is gebleven.

Had u ooit verwacht dat uw debuutroman zo’n succes zou worden en er zelfs een verfilming zou ontstaan?

Toen ik mijn roman had geschreven had ik dit nooit kunnen bedenken. Ik schreef tien jaar lang historische jeugdboeken. De Reünie was mijn eerste probeersel op volwassen gebied en tevens mijn eerste thriller. Ik was allang blij dat iemand het wilde uitgeven, ik had al veel afwijzingen gehad en uiteindelijk kwam ik bij twee uitgevers terecht die interesse hadden. Voor ik het wist was het een bestseller. De aanbiedingen voor een verfilming kwamen pas zo’n twee jaar geleden op gang.

Hoe was de samenwerking met Menno Meyjes?

De samenwerking met Menno verliep goed. Ik ben twee keer op een draaidag geweest en daar zag ik hem aan het werk. Toen ik zag dat hij goed bezig was met het licht en veel aandacht besteedde aan details wist ik dat het te vertrouwen was, dat zijn dingen die ik erg belangrijk vind in een film. Verder was er vooral contact met Menno tijdens het proces voor de film werd opgenomen, bij het doornemen van de scripts en het ontwikkelen van het scenario.

Wat vindt u van de acteurs en actrices die uw personages spelen?
Zo’n acht jaar geleden vroeg een journalist of er ooit een verfilming zou komen en wie ik dan in de hoofdrol wilde hebben. Ik dacht meteen aan Thekla Reuten. Toen ik afgelopen jaar de aanbieding kreeg van A-film voor het verfilmen van mijn boek zei ik dat ik Thekla Reuten als Sabine wilde casten. Thekla had twee jaar geleden met Daan Schuurmans in Het Diner gespeeld, deze was geregisseerd door Menno Meyjes. Zo begon het balletje te rollen. Eigenlijk houdt de cast van de Reünie zelf ook een kleine reünie. Toen ik Thekla als Sabine op de set zag wist ik dat het klopte. Het leek net of ik in mijn eigen boek verzeild was geraakt. Dit geldt ook voor Daan Schuurmans. Hij is precies zoals ik me Olaf had voorgesteld. Ik ben erg tevreden met de manier waarop mijn personages op het scherm tot leven zijn gekomen.