review
Dior and I

Het Franse huis Christian Dior is een waar begrip in de modewereld. Dior and I laat het verleden in het heden terugkomen. Dit zorgt voor een verrassend en dynamisch geheel, ondanks dat het juist om ‘gewoon’ kleding draait. Het denkproces achter zo’n collectie is een creatief iets dat perfect wordt weergegeven. Haute couture is niet alleen stof en stiksels maar een vakmanschap op zich en dat laat Dior and I duidelijk merken.

De documentaire volgt de pas aangestelde creative director Raf Simons die, met de hulp van zijn partner Pieter Mulier, de nieuwe haute couture-collectie lente 2012 voor Dior ontwerpt. Het is zijn allereerste echte haute couture en dat straalt hij ook uit. Zijn nervositeit (en die van anderen) plus alle andere emoties komen goed naar voren. Alle mensen die in de film voorkomen zijn uitermate charismatisch en humoristisch op hun eigen manier. Het personeel, de designers, de hulpjes, iedereen is gewoon zichzelf. Het bijzijn van een camera maakt hun gedrag niet anders, zo zijn zij. Ook wordt Raf geportretteerd als de moderne meneer Dior en dat is een leuk detail. Al deze aspecten maken het een uitermate geloofwaardige film.

Het camerawerk doet erg denken aan een slordige homevideo waarin het beeld nogal veel beweegt maar gelukkig herstelt dit zich al binnen een kwartier. De muziek is de hele tijd van goede kwaliteit. Het is futuristisch en modern waardoor het goed aansluit op de visie van Raf. De documentaire focust zich vooral op menselijke gevoelens en dat verveelt nagenoeg niet. Tevens wordt de adembenemende collectie later in slow-motion getoond met een prachtig decor als achtergrond, deze scène maakt de film voor elke modefan het uitkijken waard.

Dior and I laat een mengelmoes zien van kunst, mode en vooral vakmanschap. Het hele proces van idee tot een waar fysieke haute-couturecollectie op de catwalk wordt met trots in beeld gebracht. Christian Dior mag er dan wel niet meer zijn als persoon; zijn geest leeft voort in de mensen die dolgraag voor het merk werken ook al kost het bloed, zweet en tranen. De liefde voor mode komt duidelijk naar voren. Dior staat voor een hechte familie en deze film is daarom ook een ode aan het modehuis.