Doorgaan naar artikel
Het Filmarchief: Harry Potter en Sophie’s World
NWTV-redactie
NWTV-redactie
Profiel

Het is weer donderdag en dus tijd voor een nieuwe editie van Het Filmarchief, de wekelijkse terugblik op bioscoopreleases van 5, 10, 15, 20, 25 en 30 jaar geleden. Deze week laat goed zien dat vervolgfilms vaak in dezelfde periode verschijnen. Vorige week vierde Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1 zijn vijfde verjaardag en deze week is Harry Potter and the Goblet of Fire precies tien jaar oud. Ook de boekverfilming Sophie’s World verscheen ooit in deze week, deze viert zijn vijftiende verjaardag.

Aloys

Harry Potter and the Goblet of Fire (2005)

Hoewel er veel verdeeldheid is in de wereld hebben de mensen van mijn generatie iets gemeen: we zijn opgegroeid met Harry Potter. We zagen het kleine jongetje letterlijk voor onze ogen ouder worden en ook de films werden steeds volwassener. Na de wat kinderachtige eerste twee delen maakte het derde deel Harry Potter and the Prisoner of Azkaban veel indruk. Ik keek dan ook zeer uit naar het vervolg Harry Potter and the Goblet of Fire, wat helaas resulteerde in een flinke teleurstelling. Het was de filmmakers naar mijn idee niet gelukt om het dikke boek te vertalen naar een goede film. Alles ging simpelweg veel te gehaast en wist mij hierdoor niet te boeien. Een nieuw vervolg zou er voor mij nooit meer komen, de laatste vier films heb ik tot op de dag van vandaag nog niet gezien.

Meike

Sophie’s World (2000)

Als jong meisje kreeg ik een keer van mijn vader het boek De Wereld van Sophie (of Sophie’s World). “Want dat was goed voor mijn ontwikkeling”, vond hij. Het boek ging over een meisje dat in de leer gaat bij een oude filosoof die Sophie leert over de geschiedenis van de filosofie. Voor een jong meisje natuurlijk een beetje een saai onderwerp. En daarbij schrok ik een beetje toen ik zag hoe dik dat boek was. Daarom maakte ik snel, na het lezen van de eerste tien pagina’s, de keuze om maar niet verder te gaan lezen. Toen mijn vader een paar jaar later opeens kwam aanzetten met de verfilming van De Wereld van Sophie, was ik toch wel geïntrigeerd. Door de jaren heen had ik wel vaker gehoord dat het een goed boek was, dus besloot ik de film te kijken. Ik was enorm verbaasd; de film was echt heel interessant en soms zelfs spannend. De Wereld van Sophie heeft mij, als filosofie-leek, de basis van filosofie geleerd op een leuke manier (voor kinderen, dat moet wel eerlijk gezegd worden). Dus mocht je ooit nog interesse hebben om iets over filosofie te leren, dan is Sophie’s World een aanrader!